προκινδυνεύω

English (LSJ)

pf.

   A -κεκινδύνευκα IG9(2).531.5 (Larissa):—run risk before others, brave the first danger, bear the brunt of battle, Th.7.56, D.18.208; π. στρατευόμενοι Id.2.24: c. gen., π. τοῦ πλήθους brave danger for the people, And.4.1, cf. X.Hier.10.8; π. τῷ βαρβάρῳ (sc. τῆς Ἑλλάδος) braved him for Greece (or, first of all), Th.1.73; π. ὑπέρ τινος X.An.7.3.31, Hyp.Dem.Fr.3; ὑπὲρ τῆς Ἑλλάδος Isoc.4.75; ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας Lys.18.27; περὶ τῆς ἐλευθερίας Plb.9.38.4: c. dat. modi, π. τοῖς μεγίστοις ἀγῶσιν Plu.Pel.19; π. τοῖς Ἴβηρσι open the engagement with them, Plb.3.113.9.

German (Pape)

[Seite 730] sich voran, voraus wagen, sich in einen Kampf wagen, absolut, Thuc. 7, 56 Isocr. 4, 99 Dem. u. A., wie Pol. 3, 95, 6 u. sonst; auch die in der ersten Schlachtreihe stehen, 1, 19, 9, – gew. τινός, für Einen, zu seiner Vertheidigung sich in Gefahr, in den Kampf begeben, τῆς Ἑλλάδος τῷ βαρβάρῳ, Thuc. 1, 73; Andoc. 4, 1 u. Sp., wie Luc. Tyrann. 18 u. öfter; ὑπέρ τινος, Lys. 18, 27; Isocr. 4, 62. 142; Pol. 9, 38, 4.

Greek (Liddell-Scott)

προκινδῡνεύω: διακινδυνεύω πρὸ ἄλλων, ἀγωνίζομαι ὡς πρόμαχος, τολμῶ, διακινδυνεύω, Θουκ. 7. 56, Δημ. 297. 11, πρ. στρατευόμενος ὁ αὐτ. 25. 6· ― μετὰ γεν., πρ. τοῦ πλήθους, ὑπομένω κίνδυνον ὑπὲρ τοῦ πλήθους, Ἀνδοκ. 29. 4, πρβλ. Ξεν. Ἱέρ. 10. 8· πρ. τῷ βαρβάρῳ (ἐξυπακ. τῆς Ἑλλάδος), κατὰ τοῦ βαρβάρου ὑπὲρ τῆς Ἑλλάδος, Θουκ. 1. 73· οὕτω, πρ. ὑπέρ τινος Ξεν. Ἀν. 7. 3, 31, Ὑπερείδ. Ι, 7, 21, Blass· ὑπὲρ τῆς Ἑλλάδος Ἰσοκρ. 56Α· ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας Λυσ. 151. 38· περὶ τῆς ἐλευθερίας Πολύβ. 9. 38, 4· ― μετὰ δοτ. τρόπου, π. τοῖς μεγίστοις ἀγῶσιν Πλουτ. Πελοπ. 19· προκινδυνεύω τοῖς Ἴβηρσι, μάχομαι πρῶτον κατὰ τῶν Ἰβήρων, Πολύβ. 3. 113, 9.

French (Bailly abrégé)

1 s’exposer les premiers au danger;
2 s’exposer au danger;
3 affronter un danger pour : τινός, ὑπέρ τινος pour qqn ou pour qch ; τινί, affronter un danger en luttant contre un autre.
Étymologie: πρό, κινδυνεύω.

Greek Monolingual

ΝΑ κινδυνεύω
αγωνίζομαι για κάτι αψηφώντας τον κίνδυνο (α. «πολίτου δ' ἁγαθοῡ νομίζω προκινδυνεύειν ἐθέλειν τοῡ πλήθους», Ανδοκ.
β. «προκινδυνεύειν ὑπέρ τῆς ἐλευθερίας», Λυσ.)
αρχ.
1. εκτίθεμαι σε κίνδυνο αγωνιζόμενος στην πρώτη γραμμή της μάχης («τὴν σφετέραν πόλιν ἐμπαρασχόντες προκινδυνεῡσαι», Θουκ.)
2. ριψοκινδυνεύω μαχόμενος εναντίον κάποιου («φαμὲν γὰρ Μαραθῶνί τε μόνοι προκινδυνεῡσαι τῷ βαρβάρῳ», Θουκ.).