ἱερατικός: Difference between revisions
οὔτε σοφίας ἐνδείᾳ οὔτ' αἰσχύνης περιουσίᾳ → neither from lack of knowledge nor from superfluity of modesty
(17) |
(5) |
||
Line 24: | Line 24: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=-ή, -ό (ΑΜ [[ἱερατικός]], -ή, -όν)<br />αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον ιερέα ή στην [[ιερατεία]] (α. «ιερατική [[σχολή]]» β. «ἱερατικὸν στέφανον», <b>Πλούτ.</b>)<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>φρ.</b> «ιερατική [[γραφή]]» και «ιερατικά» — [[μορφή]] εξέλιξης της ιερογλυφικής στην Αίγυπτο<br /><b>μσν.</b><br /><b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>τὸ ἱερατικόν</i><br />το [[ιερατείο]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> ο αφιερωμένος σε [[ιερό]] σκοπό<br /><b>2.</b> <b>το θηλ. ως ουσ.</b> <i>ἡ ἱερατική</i><br />(ενν. [[τέχνη]]) η [[ιερατεία]], το [[αξίωμα]] του ιερέα<br /><b>3.</b> (<b>το αρσ. πληθ. ως ουσ.</b>) <i>οἱ ἱερατικοί</i><br />η [[τάξη]] τών ιερέων<br /><b>4.</b> <b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>τὸ ἱερατικόν</i><br />[[ονομασία]] εμπλάστρου<br /><b>5.</b> <b>φρ.</b> «ἱερατικὴ [[βύβλος]]» ἡ «ἱερατικὸς [[χάρτης]]» — [[ονομασία]] παπύρου. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>ιερατικώς</i> και -<i>ά</i> (ΑΜ ἱερατικῶς)<br /><b>1.</b> με ιερατικό τρόπο<br /><b>2.</b> από ιερατική [[άποψη]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[ιερός]], μέσω ίσως ενός αμάρτ. <i>ιεράτης</i> ή <i>ιερατός</i> (<b>[[πρβλ]].</b> [[ιερατεύω]])]. | |mltxt=-ή, -ό (ΑΜ [[ἱερατικός]], -ή, -όν)<br />αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον ιερέα ή στην [[ιερατεία]] (α. «ιερατική [[σχολή]]» β. «ἱερατικὸν στέφανον», <b>Πλούτ.</b>)<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>φρ.</b> «ιερατική [[γραφή]]» και «ιερατικά» — [[μορφή]] εξέλιξης της ιερογλυφικής στην Αίγυπτο<br /><b>μσν.</b><br /><b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>τὸ ἱερατικόν</i><br />το [[ιερατείο]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> ο αφιερωμένος σε [[ιερό]] σκοπό<br /><b>2.</b> <b>το θηλ. ως ουσ.</b> <i>ἡ ἱερατική</i><br />(ενν. [[τέχνη]]) η [[ιερατεία]], το [[αξίωμα]] του ιερέα<br /><b>3.</b> (<b>το αρσ. πληθ. ως ουσ.</b>) <i>οἱ ἱερατικοί</i><br />η [[τάξη]] τών ιερέων<br /><b>4.</b> <b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>τὸ ἱερατικόν</i><br />[[ονομασία]] εμπλάστρου<br /><b>5.</b> <b>φρ.</b> «ἱερατικὴ [[βύβλος]]» ἡ «ἱερατικὸς [[χάρτης]]» — [[ονομασία]] παπύρου. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>ιερατικώς</i> και -<i>ά</i> (ΑΜ ἱερατικῶς)<br /><b>1.</b> με ιερατικό τρόπο<br /><b>2.</b> από ιερατική [[άποψη]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[ιερός]], μέσω ίσως ενός αμάρτ. <i>ιεράτης</i> ή <i>ιερατός</i> (<b>[[πρβλ]].</b> [[ιερατεύω]])]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ἱερᾱτικός:''' -ή, -όν ([[ἱερεύς]])·<br /><b class="num">I.</b> αυτός που χαρακτηρίζει ή αναφέρεται στο [[λειτούργημα]] του ιερέα, [[ιερατικός]], σε Αριστ., Πλούτ.<br /><b class="num">II.</b> αφιερωμένος σε ιερούς σκοπούς, σε Λουκ. | |||
}} | }} |
Revision as of 19:24, 30 December 2018
English (LSJ)
ή, όν,
A priestly, sacerdotal, θυσίαι Arist.Pol.1285b10; ὑπομνήματα Plu.Marc.5; στέφανος, ἁγιστεῖαι, Id.2.34e, 729a; ὀνόματα Luc.Philops.12; λόγος Ptol.Tetr. 87 (-ατητικός codd.); βίος Jul.Ep.89b; ἡ ἱ. (sc. τέχνη), = ἱερατεία, Pl.Plt.290d; οἱ ἱ. the priestly caste, Hld.7.11, cf. Dam.Pr.399. Adv. -κῶς in a sacerdotal sense, ib.256; ἱ. ζῆν as a priest should, Jul. l.c.; σεμνῶς καὶ ἱ. κρίνειν δίκας Just.Nov.79.1. 2 ἱ. βύβλος, χάρτης, name of a kind of papyrus, Str.17.1.15, PMag.Par.1.2105; κόλλημα, πιττάκιον, made of this material, ib.2068,3142. II devoted to sacred purposes, τὰ ἱ. the sacred fund, IGRom.3.1137 (Syria, iii A.D.). III ἱερᾱτ-ικόν, τό, name of a plaster, Gal.13.183.
German (Pape)
[Seite 1240] priesterlich, den Priester betreffend; θυσίαι Arist. pol. 3, 10; Plut. u. a. Sp.; – ἡ ἱερατική, = ἱερατεία, Plat. Pol. 290 d; – γραμμάτων μέθοδος, die Priesterschrift der Aegyptier, Clem. Al.
Greek (Liddell-Scott)
ἱερατικός: -ή, -όν, ἀνήκων εἰς τὸ ἱερατικὸν ἀξίωμα, θυσίαι Ἀριστ. Πολιτικ. 3. 14, 12, πρβλ. Πλουτ. Μάρκελλ. 5., 2. 34Ε, 729Α· ἡ ἱερατικὴ (δηλ. τέχνη) = ἱερατεία, Πλάτ. Πολιτικ. 290D· οἱ ἱερατικοί, ἡ τάξις τῶν ἱερέων, Ἡλιόδ. 7. 11. ΙΙ. ἀφιερωμένος εἰς ἱεροὺς σκοπούς, Λουκ. Φιλοψ. 12· τὰ ἱερατικά, τὸ ἱερὸν ταμεῖον, Συλλ. Ἐπιγρ. 4595· ἴδε ἱερογλυφικός. - Ἐπίρρ. -κῶς, Γρηγ. Νύσσ. τ. 2. σ. 168D, κλ.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
1 de prêtre, sacerdotal;
2 destiné ou propre aux usages sacrés.
Étymologie: ἱεράομαι.
Spanish
Greek Monolingual
-ή, -ό (ΑΜ ἱερατικός, -ή, -όν)
αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον ιερέα ή στην ιερατεία (α. «ιερατική σχολή» β. «ἱερατικὸν στέφανον», Πλούτ.)
νεοελλ.
φρ. «ιερατική γραφή» και «ιερατικά» — μορφή εξέλιξης της ιερογλυφικής στην Αίγυπτο
μσν.
το ουδ. ως ουσ. τὸ ἱερατικόν
το ιερατείο
αρχ.
1. ο αφιερωμένος σε ιερό σκοπό
2. το θηλ. ως ουσ. ἡ ἱερατική
(ενν. τέχνη) η ιερατεία, το αξίωμα του ιερέα
3. (το αρσ. πληθ. ως ουσ.) οἱ ἱερατικοί
η τάξη τών ιερέων
4. το ουδ. ως ουσ. τὸ ἱερατικόν
ονομασία εμπλάστρου
5. φρ. «ἱερατικὴ βύβλος» ἡ «ἱερατικὸς χάρτης» — ονομασία παπύρου.
επίρρ...
ιερατικώς και -ά (ΑΜ ἱερατικῶς)
1. με ιερατικό τρόπο
2. από ιερατική άποψη.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ιερός, μέσω ίσως ενός αμάρτ. ιεράτης ή ιερατός (πρβλ. ιερατεύω)].
Greek Monotonic
ἱερᾱτικός: -ή, -όν (ἱερεύς)·
I. αυτός που χαρακτηρίζει ή αναφέρεται στο λειτούργημα του ιερέα, ιερατικός, σε Αριστ., Πλούτ.
II. αφιερωμένος σε ιερούς σκοπούς, σε Λουκ.