διακριδόν: Difference between revisions
Περὶ τοῦ ἐπέκεινα τοῦ νοῦ κατὰ μὲν νόησιν πολλὰ λέγεται, θεωρεῖται δὲ ἀνοησίᾳ κρείττονι νοήσεως → On the subject of that which is beyond intellect, many statements are made on the basis of intellection, but it may be immediately cognised only by means of a non-intellection superior to intellection
(9) |
(3) |
||
| Line 27: | Line 27: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[διακριδόν]] <b>επίρρ.</b> (Α) [[διακρίνω]]<br /><b>1.</b> [[έξοχα]], ξεχωριστά, [[προπάντων]]<br /><b>2.</b> με [[σαφήνεια]]. | |mltxt=[[διακριδόν]] <b>επίρρ.</b> (Α) [[διακρίνω]]<br /><b>1.</b> [[έξοχα]], ξεχωριστά, [[προπάντων]]<br /><b>2.</b> με [[σαφήνεια]]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''διακρῐδόν:''' επίρρ. ([[διακρίνω]]), εξαιρετικά, άριστα, πάνω απ' όλα, Λατ. eximiè, σε Ομήρ. Ιλ., Ηρόδ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 20:32, 30 December 2018
English (LSJ)
Adv., (διακρίνω)
A eminently, δ. εἶναι ἄριστοι Il.12.103, cf. 15.108, Hdt.4.53; δ. ἠσκημένη κόμη Luc.Am.3. 2 precisely, of measurement, Nic.Th.955; in detail, A.R.4.721; distinctly, Hymn.Is.14. 3 separately, A.R. 1.567, al.; ἔνθα καὶ ἔνθα δ. Nonn.D.34.349, cf. Opp.C.2.130, Agath. 5.7; οὐ δ. without distinction, περὶ τῶν ὁσίων ἢ δικαίων App.BC5.9.
German (Pape)
[Seite 584] abgesondert, besonders, ausgezeichnet; Homer zweimal, als Steigerung des superlat. ἄριστος, = der ausgesucht beste, Apollon. Lex. Homer. p. 58, 24 διακριδόν· ἐξ ἐπικρίσεως, διακεκριμένον: Iliad. 12, 103 οἱ γάρ οἱ εἴσαντο διακριδὸν εἶναι ἄριστοι
Greek (Liddell-Scott)
διακρῐδόν: ἐπίρρ. (διακρίνω) ἐξόχως, πρὸ πάντων, Λατ. eximie, διακριδὸν εἶναι ἄριστος, ὡς τὸ ἔξοχα, Ἰλ. Μ. 103., Ο. 108· ἀρίστους δ. Ἡρόδ. 4. 53· δ. ἠσκημένη κόμη Λουκ. Ἔρωσ. 3. 2) σαφῶς, καθαρῶς, Νίκ. Θ. 955.
French (Bailly abrégé)
adv.
avec distinction ou supériorité ; supérieurement, admirablement.
Étymologie: διακρίνω et -δον.
English (Autenrieth)
(κρίνω): decidedly; ἄριστος, Il. 12.103 and Il. 15.108.
Spanish (DGE)
(διακρῐδόν)
adv.
I c. adj. en alto grado, con mucho, c. sup. con diferencia δ. εἶναι ἄριστοι Il.12.103, cf. 15.108, τοῦτο δὲ δ. ... μέγιστον ὤπασε κακόν Semon.8.71, παρέχεται ἰχθῦς ἀρίστους δ. Hdt.4.53.
II c. verb.
1 sumamente δ. δ' ἠσκημένης κόμης ἐπιμέλεια Luc.Am.3
•especialmente, sobre todo ἀντ' ἀρετῆς σε δ. Ἆλις ἀείδει AP 7.541 (Damag.), ἐπεβρωμᾶτο ... Λητοῖ δὲ δ. rugía especialmente contra Leto Call.Del.57, cf. AP 16.336.
2 con precisión πλάστιγγι δ. ἄχθος ἐρύξας Nic.Th.955
•detalladamente ναυτιλίην τε δ. ἐξερέεινεν A.R.4.721.
3 separadamente, por separado ἐν δ' ἄρ' ἑκάστῳ τέρματι δαίδαλα πολλὰ δ. εὖ ἐπέπαστο A.R.1.729, ἔστιχον ... δ. Nonn.D.34.349, cf. Agath.5.7.3, πάντα ... ὑφάνασα δ. todas las cosas ... las urdí una por una, Hymn.Is.14 (Andros)
•de forma dispersa κῦμα δ. ἄλλοθεν ἄλλα δοῦρα φέρῃ Opp.H.4.408
•en estado de distinción op. ὁμοθυμαδόν Dam.Pr.59
•fig. οὐ δ. sin distinción ὅ τι προστάξειεν, ἐγίγνετο, οὐ δ. ἔτι περὶ τῶν ὁσίων ἢ δικαίων App.BC 5.9.
Greek Monolingual
διακριδόν επίρρ. (Α) διακρίνω
1. έξοχα, ξεχωριστά, προπάντων
2. με σαφήνεια.
Greek Monotonic
διακρῐδόν: επίρρ. (διακρίνω), εξαιρετικά, άριστα, πάνω απ' όλα, Λατ. eximiè, σε Ομήρ. Ιλ., Ηρόδ.
