ἄσπιλος: Difference between revisions
καὶ οἱ ἀμαθέστατοι τῶν ἰατρῶν τὸ αὐτὸ σοὶ ποιοῦσιν, ἐλεφαντίνους νάρθηκας καὶ σικύας ἀργυρᾶς ποιούμενοι καὶ σμίλας χρυσοκολλήτους: ὁπόταν δὲ καὶ χρήσασθαι τούτοις δέῃ, οἱ μὲν οὐδὲ ὅπως χρὴ μεταχειρίσασθαι αὐτὰ ἴσασιν → the most ignorant of doctors do the same as you, getting themselves ivory containers, silver cupping instruments, and gold-inlaid scalpels; but when it's time to use those things, they haven't the slightest notion of how to handle them
(6) |
(3) |
||
Line 24: | Line 24: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=-η, -ο (AM [[ἄσπιλος]], -ον)<br /><b>1.</b> ο [[ακηλίδωτος]], ο [[καθαρός]]<br /><b>2.</b> (μτφ., με [[ηθική]] σημ.) ο [[άψογος]], ο [[αγνός]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>α</i>-<b>στερ.</b> <span style="color: red;">+</span> [[σπίλος]] (ΙΙ) «[[στίγμα]], [[κηλίδα]], [[λεκές]], [[μίασμα]]»]. | |mltxt=-η, -ο (AM [[ἄσπιλος]], -ον)<br /><b>1.</b> ο [[ακηλίδωτος]], ο [[καθαρός]]<br /><b>2.</b> (μτφ., με [[ηθική]] σημ.) ο [[άψογος]], ο [[αγνός]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>α</i>-<b>στερ.</b> <span style="color: red;">+</span> [[σπίλος]] (ΙΙ) «[[στίγμα]], [[κηλίδα]], [[λεκές]], [[μίασμα]]»]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ἄσπῐλος:''' -ον ([[σπίλος]]), αυτός που δεν έχει [[κηλίδα]], [[σημάδι]], [[ακηλίδωτος]], σε Ανθ., Κ.Δ. | |||
}} | }} |
Revision as of 21:00, 30 December 2018
English (LSJ)
ον, lit.
A stainless: hence, faultless, without blemish, λίθοι IG2.1054c4, cf. AP6.252 (Antiphil.), 1 Ep.Ti.6.14, 1 Ep.Pet.1.19, etc.; ἄ. ἀπὸ παντὸς κινδύνου PMag.Leid.V.8.11: Comp. and Sup. vv. ll. for sq. in Dsc.2.167. II ἄσπιλος· χειμάρρους (Maced.), Hsch.
French (Bailly abrégé)
1ος, ον :
sans tache.
Étymologie: ἀ, σπίλος.
2ου (ὁ) :
= χείμαρρος.
Étymologie: mot macédonien.
Spanish (DGE)
-ου, ὁ maced. torrentera Hsch.
• Etimología: Quizá comp. de σπίλος ‘escollo’, ‘roca’ q.u. y la prep. ἀπό, en maced. ἀπ-. < ἄσπιλος ἀσπίλωτος > ἄσπιλος, -ον
1 inmaculado, sin tacha λίθοι ... λευκοὶ ἄ. IG 22.1666B.5 (IV a.C.), μῆλον ... ἄ., ἀρρυτίδωτον AP 6.252.3 (Antiphil.), ref. a la sangre de Cristo ὡς ἀμνοῦ ἀμώμου καὶ ἀσπίλου 1Ep.Petr.1.19, de la virginidad de María, Gr.Naz.M.37.572A, cf. Procl.CP M.65.721C, ref. a la fe τηρῆσαί σε τὴν ἐντολὴν ἄσπιλον 1Ep.Ti.6.14, cf. Phys.B 251.10, τὴν ἐντολὴν τοῦ κυρίου φυλάξαντες ἄσπιλον Basil.M.31.1628C, ἱερωσύνη Gr.Naz.M.35.980A, mág. (δύναμιν) ἄσπιλον ἀπὸ παντὸς κινδύνου (fuerza mágica) libre de todo peligro, PMag.12.260.
2 adv. -ως intachablemente ἱερωσύνη ... ἐὰν τελεῖται ἀ. Ephr.Syr.1.73A
•sin mácula, sin error τὴν ... ἁγίαν πίστιν φυλαξάντων ἀ. Gel.Cyz.HE 2.12.7.
• Etimología: Comp. de ἀ- priv. y σπίλος ‘mancha’ q.u.
English (Strong)
from Α (as a negative particle) and σπιλόω; unblemished (physically or morally): without spot, unspotted.
English (Thayer)
ἄσπιλον (σπίλος a spot), spotless: ἀμνός, ἵππος, Herodian, 5,6, 16 (7, Bekker edition); μῆλον, Anthol. Pal. 6,252, 3). metaphorically, free from censure, irreproachable, free from vice, unsullied, ἀπό τοῦ κόσμου, Buttmann, § 132,5). (In ecclesiastical writings.)
Greek Monolingual
-η, -ο (AM ἄσπιλος, -ον)
1. ο ακηλίδωτος, ο καθαρός
2. (μτφ., με ηθική σημ.) ο άψογος, ο αγνός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < α-στερ. + σπίλος (ΙΙ) «στίγμα, κηλίδα, λεκές, μίασμα»].
Greek Monotonic
ἄσπῐλος: -ον (σπίλος), αυτός που δεν έχει κηλίδα, σημάδι, ακηλίδωτος, σε Ανθ., Κ.Δ.