ξενηλατέω: Difference between revisions
From LSJ
Μισῶ πονηρόν, χρηστὸν ὅταν εἴπῃ λόγον → Cum recta fatur, improbum odi maxime → Den Schlechten hass' ich, wenn ein gutes Wort er spricht
(Bailly1_3) |
(5) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=-ῶ :<br />bannir les étrangers.<br />'''Étymologie:''' [[ξένος]], [[ἐλατός]], au sens de [[ἐλατήριος]]. | |btext=-ῶ :<br />bannir les étrangers.<br />'''Étymologie:''' [[ξένος]], [[ἐλατός]], au sens de [[ἐλατήριος]]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ξενηλᾰτέω:''' ([[ἐλαύνω]]), μέλ. <i>-ήσω</i>, [[εκδιώκω]], [[εξοστρακίζω]], [[εξορίζω]] τους ξένους, σε Αριστοφ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 00:28, 31 December 2018
English (LSJ)
A banish foreigners, in Pass., Ar.Av.1013, Plb.9.29.4, D.S.40.3.
German (Pape)
[Seite 276] Fremde vertreiben; ὥςπερ ἐν Λακεδαίμονι ξενηλατοῦνται, Ar. Av. 1012; Sp., ἐκ πάσης ἐξενηλατοὖντο τῆς Ἑλλάδος, Pol. 9, 29, 4; übtr., Plut. Symp. 8, 7, 2.
Greek (Liddell-Scott)
ξενηλᾰτέω: ἐκδιώκω, ἐξορίζω τοὺς ξένους, Ἀριστοφ. Ὄρν. 1013, Πολύβ. 9. 29, 4.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
bannir les étrangers.
Étymologie: ξένος, ἐλατός, au sens de ἐλατήριος.
Greek Monotonic
ξενηλᾰτέω: (ἐλαύνω), μέλ. -ήσω, εκδιώκω, εξοστρακίζω, εξορίζω τους ξένους, σε Αριστοφ.
