πολεμόω: Difference between revisions
Λύπην γὰρ εὔνους οἶδε θεραπεύειν λόγος → Sanare luctum scit benevola oratio → Betrübnis weiß zu heilen ein geneigtes Wort
(Bailly1_4) |
(6) |
||
Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=-ῶ :<br />faire ennemi, rendre hostile, acc. ; <i>Pass.</i> être rendu ennemi;<br /><i><b>Moy.</b></i> πολεμόομαι-οῦμαι se faire un ennemi de, acc..<br />'''Étymologie:''' [[πόλεμος]]. | |btext=-ῶ :<br />faire ennemi, rendre hostile, acc. ; <i>Pass.</i> être rendu ennemi;<br /><i><b>Moy.</b></i> πολεμόομαι-οῦμαι se faire un ennemi de, acc..<br />'''Étymologie:''' [[πόλεμος]]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''πολεμόω:''' μέλ. <i>-ώσω</i> ([[πόλεμος]])· [[καθιστώ]] εχθρό, [[αποκτώ]] εχθρό, <i>τινά</i> — Μέσ., [[πῶς]] οὐ πολεμώσεσθε αὐτούς; ασφαλώς θα τους κάνεις εχθρούς [[σου]], σε Θουκ. — Παθ., είμαι [[εχθρός]], [[γίνομαι]] [[εχθρός]], στον ίδ. | |||
}} | }} |
Revision as of 01:12, 31 December 2018
English (LSJ)
A make hostile, make an enemy of, τινα v.l. in LXX 4 Ma.4.21:—Med., πῶς οὐ πολεμώσεσθε αὐτούς; surely you will make them your enemies, Th.5.98:—Pass., to be made an enemy of, μετὰ μεγίστων καιρῶν οἰκειοῦταί τε καὶ πολεμοῦται Id.1.36; ἐπολεμώθη δὲ ὅτι .. ib.57: —in other passages (πολεμουμένων Id.3.82, πολεμοῦνται 4.20) it is doubtful whether the word should be referred to πολεμόω or -έω.
German (Pape)
[Seite 654] verfeinden, zu Feinden machen, τινάς; übertr. auch vom Lande, χωρίον προσλαβεῖν, ὃ μετὰ μεγίστων καιρῶν οἰκειοῦταί τε καὶ πολεμοῦται, Thuc. 1, 36; ἐπεπολέμωτο, 57, worauf sich Moeris gloss. ὁ εἰς ἔχθραν προαχθείς bezieht; auch im med., ὅσοι γὰρ νῦν μηδετέροις ξυμμαχοῦσι, πῶς οὐ πολεμώσεσθε αὐτούς, Thuc. 5, 98. Gebräuchlicher das comp. ἐκπολεμόω.
Greek (Liddell-Scott)
πολεμόω: (πόλεμος) καθιστῶ πολέμιον, τινα Ἰωσήπ. Μακκ. 4. 21. ― Μέσ., πῶς οὐ πολεμώσεσθε αὐτούς; πῶς οὐ πολεμίους ὑμῖν αὐτοῖς ποιήσεσθε; Θουκ. 5. 98. ― Παθ., γίνομαι ἐχθρὸς πρός τινα, μετὰ μεγίστων καιρῶν οἰκειοῦταί τε καὶ πολεμοῦται ὁ αὐτ. 1. 36· ἐπολεμήθη δὲ ὅτι.., αὐτόθι 57· ― ἐν ἄλλοις χωρίοις (πολεμουμένων ὁ αὐτ. 3. 82· πολεμοῦνται 4. 20) εἶναι ἀμφίβολον ἂν ἡ λέξις δέον νὰ ἀναφέρηται εἰς τὸ πολεμόω ἢ εἰς τὸ -έω· ἴδε πολεμέω ΙΙ. 1.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
faire ennemi, rendre hostile, acc. ; Pass. être rendu ennemi;
Moy. πολεμόομαι-οῦμαι se faire un ennemi de, acc..
Étymologie: πόλεμος.
Greek Monotonic
πολεμόω: μέλ. -ώσω (πόλεμος)· καθιστώ εχθρό, αποκτώ εχθρό, τινά — Μέσ., πῶς οὐ πολεμώσεσθε αὐτούς; ασφαλώς θα τους κάνεις εχθρούς σου, σε Θουκ. — Παθ., είμαι εχθρός, γίνομαι εχθρός, στον ίδ.