θῆτα: Difference between revisions
οὐ γὰρ ἂν τό γε πραχθὲν ἀγένητον θείη → since he cannot make what was done as though it had not come to pass
(17) |
(2b) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=το (Α [[θῆτα]])<br />(άκλιτο<br />[[αλλά]] στον Δημόκρ. γεν. <i>θήτατος</i> και <b>επιγρ.</b> πληθ. <i>θήτατες</i>)<br />το ένατο [[γράμμα]] του αρχαίου και το όγδοο του νέου ελληνικού αλφαβήτου<br /><b>αρχ.</b><br /><b>ως κύριο όν.</b> <i>Θῆτα</i><br />όν. του Αισώπου.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Σημιτικής προέλευσης (<b>[[πρβλ]].</b> εβρ. <i>teth</i>). Βλ. και εγκυκλ. [[λήμμα]] <i>θ</i>]. | |mltxt=το (Α [[θῆτα]])<br />(άκλιτο<br />[[αλλά]] στον Δημόκρ. γεν. <i>θήτατος</i> και <b>επιγρ.</b> πληθ. <i>θήτατες</i>)<br />το ένατο [[γράμμα]] του αρχαίου και το όγδοο του νέου ελληνικού αλφαβήτου<br /><b>αρχ.</b><br /><b>ως κύριο όν.</b> <i>Θῆτα</i><br />όν. του Αισώπου.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Σημιτικής προέλευσης (<b>[[πρβλ]].</b> εβρ. <i>teth</i>). Βλ. και εγκυκλ. [[λήμμα]] <i>θ</i>]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''θῆτα:''' τό indecl. (у Democr. gen. θήτατος) тета (название 8-й дуквы греческого алфавита). | |||
}} | }} | ||
Revision as of 08:12, 31 December 2018
English (LSJ)
τό, indecl.,
A the letter Θ (Hebr. [tnull ]êth), Ar.Ec.685, etc.: gen. θήτατος Democr.20: nom. pl. θήτατες (tetates) Wessely Schrifttaf. zur ält. lat. Paläogr.No.8 (ii A.D.); nickname of Aesop (who was a θής), Ptol. Heph. ap. Phot.Bibl.p.151 B.
German (Pape)
[Seite 1211] τό, indeclin., der Buchstabe θ, Ar. Eccl. 685; Democrit. bildete den gen. θήτατος nach B. A. p. 781, 23.
Greek (Liddell-Scott)
θῆτα: τό, ἄκλ., ἴδε Θ θ· ἀλλὰ γεν. θήτατος, ὡς δέλτατος, Δημόκρ. ἐν Α. Β. 781: ― ὡσαύτως, ὄνομα τοῦ Αἰσώπου (ὅστις ἦτο θής), Φώτ. Βιβλ. 151. 23.
French (Bailly abrégé)
(τό) :
indécl.
thêta, 8ᵉ lettre de l’alphabet grec.
Étymologie: emprunt sém. ; cf. hébr. thêt.
Greek Monolingual
το (Α θῆτα)
(άκλιτο
αλλά στον Δημόκρ. γεν. θήτατος και επιγρ. πληθ. θήτατες)
το ένατο γράμμα του αρχαίου και το όγδοο του νέου ελληνικού αλφαβήτου
αρχ.
ως κύριο όν. Θῆτα
όν. του Αισώπου.
[ΕΤΥΜΟΛ. Σημιτικής προέλευσης (πρβλ. εβρ. teth). Βλ. και εγκυκλ. λήμμα θ].
Russian (Dvoretsky)
θῆτα: τό indecl. (у Democr. gen. θήτατος) тета (название 8-й дуквы греческого алфавита).
