ἀνεμόεις: Difference between revisions
Δαίμων ἐμαυτῷ γέγονα γήμας πλουσίαν → Malus sum mihimet ipse Genius, ducta divite → Ich stürzt' mich selbst ins Unglück durch die reiche Frau
(3) |
(1) |
||
Line 30: | Line 30: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ἀνεμόεις:''' Δωρ. αντί [[ἠνεμόεις]]. | |lsmtext='''ἀνεμόεις:''' Δωρ. αντί [[ἠνεμόεις]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἀνεμόεις:''' эп. [[ἠνεμόεις]], όεσσα, όεν (ᾰν, дор. ᾱν)<br /><b class="num">1)</b> обвеваемый ветрами ([[Ἴλιος]], [[ἄκρις]] Hom.; [[ὄχθος]] Eur.);<br /><b class="num">2)</b> колеблемый ветром ([[ἐρινεός]] Hom.);<br /><b class="num">3)</b> надутый ветром ([[ἱστίον]] Pind.);<br /><b class="num">4)</b> быстрый как ветер ([[αὔρα]], [[φρόνημα]] Soph.; πτανά Aesch.). | |||
}} | }} |
Revision as of 16:36, 31 December 2018
English (LSJ)
[ᾱ],
A v. ἠνεμόεις.
German (Pape)
[Seite 222] εσσα, εν, vgl. ἠνεμόεις, lustig, Aesch. Ch. 584; αὔρα Soph. Trach. 949 [hier u. bei Pind. Ol. 1, 92, ἱστίον, u. 4, 8, ἶπος ἀνεμόεσσα Τυφῶνος, ist α lang, als dor. Form für ἠνεμόεις; übertr., φρόνημα, der windschnelle Gedanke, Soph. Ant. 352, ch., nach Anderen minder gut = erhabene Weisheit; ὄχθος, den Winden ausgesetzt, Eur. Heracl. 779.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνεμόεις: Δωρ. ἀντὶ ἠνεμόεις.
French (Bailly abrégé)
όεσσα, όεν;
1 battu des vents;
2 qui souffle avec force;
3 léger ou rapide comme le vent ; fig. ἀνεμόεν νόημα SOPH pensées agiles, sel. d’autres pensées sublimes.
Étymologie: ἄνεμος.
English (Slater)
ᾱνεμόεις
1 windy Αἴτναν ἶπον ἀνεμόεσσαν Τυφῶνος ὀβρίμου (O. 4.7) ἐξίει δ' ὥσπερ κυβερνάτας ἀνὴρ ἱστίον ἀνεμόεν (pr., i. e. to the wind ) (P. 1.92)
Spanish (DGE)
v. ἠνεμόεις.
Greek Monolingual
ἀνεμόεις, -εσσα, -εν (δωρ. τ. αντί ἠνεμόεις) (Α)
1. προσβαλλόμενος από τον άνεμο, ανεμοδαρμένος
2. γρήγορος σαν τον άνεμο
3. ψηλός, υψιπετής («ἀνεμόεν φρόνημα»).
Greek Monotonic
ἀνεμόεις: Δωρ. αντί ἠνεμόεις.
Russian (Dvoretsky)
ἀνεμόεις: эп. ἠνεμόεις, όεσσα, όεν (ᾰν, дор. ᾱν)
1) обвеваемый ветрами (Ἴλιος, ἄκρις Hom.; ὄχθος Eur.);
2) колеблемый ветром (ἐρινεός Hom.);
3) надутый ветром (ἱστίον Pind.);
4) быстрый как ветер (αὔρα, φρόνημα Soph.; πτανά Aesch.).