δρακόντειος: Difference between revisions
ἑτέρως ἠδύνατο βέλτιον ἢ ὡς νῦν ἔχει κατεσκευάσθαι → otherwise they could have been constructed better than they are now (Galen, On the use of parts of the body 4.143.1 Kühn)
(4) |
(1b) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''δρᾰκόντειος:''' -ον ([[δράκων]]), αυτός που ανήκει σε δράκο, σε Ευρ., Ανθ. | |lsmtext='''δρᾰκόντειος:''' -ον ([[δράκων]]), αυτός που ανήκει σε δράκο, σε Ευρ., Ανθ. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''δρᾰκόντειος:''' <b class="num">1)</b> драконий, змеиный (νῶτα Anth.);<br /><b class="num">2)</b> змеевидный (Ἐκάτης [[πούς]] Luc.);<br /><b class="num">3)</b> обитаемый драконами или змеями (κρημνοί Eur.). | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:04, 31 December 2018
English (LSJ)
ον,
A of a dragon, κρημνοί E.Ph.1315; νῶτα AP12.257 (Mel.); δειραί APl.4.90; πούς Luc.Philops.4.
Greek (Liddell-Scott)
δρᾰκόντειος: -ον, ἀνήκων εἰς δράκοντα, Εὐρ. Φοιν. 1325, Ἀνθ. Π. 12. 257, Πλαν. 4, 90.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 de dragon;
2 habité par des dragons.
Étymologie: δράκων.
Greek Monolingual
-α, -ο (AM δρακόντειος, -ον
Μ και δρακόντεος, -ον)
1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται σε δράκο
2. αυτός που αναφέρεται ή αρμόζει στον νομοθέτη Δράκοντα
νεοελλ.
1. πολύ αυστηρός, αμείλικτος («δρακόντεια μέτρα», «δρακόντειοι νόμοι»)
2. αστρον. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον αστερισμό του δράκοντα
3. φρ. α) αστρον. «δρακόντειος μήνας» ή «δρακόντεια περίοδος» — το χρονικό διάστημα που μεσολαβεί μεταξύ δύο διελεύσεων της σελήνης από τον ίδιο σύνδεσμο
β) «δρακόντειο αίμα» — ρητινώδης, ερυθρωπός χυμός δέντρων της Ινδικής.
Greek Monotonic
δρᾰκόντειος: -ον (δράκων), αυτός που ανήκει σε δράκο, σε Ευρ., Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
δρᾰκόντειος: 1) драконий, змеиный (νῶτα Anth.);
2) змеевидный (Ἐκάτης πούς Luc.);
3) обитаемый драконами или змеями (κρημνοί Eur.).
