κατηφέω: Difference between revisions
τὰ σῦκα σῦκα, τὴν σκάφην δὲ σκάφην ὀνομάζειν → call a spade a spade | speak the truth | speak straight from the shoulder | give it straight from the shoulder | give the straight goods | not to mince matters | not to mince words | not mince words | call things by their right names | call a spade a spade and a shovel a shovel | call a shovel a shovel | call a spade a spade, not a big spoon
(2b) |
(nl) |
||
| Line 27: | Line 27: | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''κατηφέω:''' <b class="num">1)</b> быть подавленным, пасть духом, приуныть (ἐνὶ θυμῷ Hom.);<br /><b class="num">2)</b> печально опускать (τί δὴ κατηφεῖς [[ὄμμα]]; Eur.);<br /><b class="num">3)</b> держать голову вниз (κατηφεῖ [[ἀεί]], sc. ὁ [[ἵππος]] Arst.). | |elrutext='''κατηφέω:''' <b class="num">1)</b> быть подавленным, пасть духом, приуныть (ἐνὶ θυμῷ Hom.);<br /><b class="num">2)</b> печально опускать (τί δὴ κατηφεῖς [[ὄμμα]]; Eur.);<br /><b class="num">3)</b> держать голову вниз (κατηφεῖ [[ἀεί]], sc. ὁ [[ἵππος]] Arst.). | ||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=κατηφέω [κατηφής] moedeloos zijn, beschaamd zijn:. στῆ δὲ κατηφήσας hij stond er beteuterd bij Il. 22.293. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 07:08, 1 January 2019
English (LSJ)
A to be downcast, to be mute with horror or grief, στῆ δὲ κατηφήσας Il.22.293; ἀκάχοντο κατήφησάν τ' ἐνὶ θυμῷ Od.16.342, cf. Call.Epigr.22, A.R.2.443, etc.; τί δαὶ κατηφεῖς ὄμμα; E.Med.1012; of animals, Arist.HA604b12; καὶ κατηφήσαι [ἂν] θεός and well might God grieve, J.BJ3.8.4 (v.l. οὓς κατέφησεν).
German (Pape)
[Seite 1401] niedergeschlagen, bestürzt, beschämt sein; στῆ δὲ κατηφήσας Il. 22, 292; μνηστῆρες δ' ἀκάχοντο κατήφησάν τ' ἐνὶ θυμῷ Od. 16, 342; τί δὴ κατηφεῖς ὄμμα; was schlägst du das Auge nieder? Eur. Med. 1008; sp. D., wie Csilim. 59 (VII, 517); Arist. H. A. 8, 29 u. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
κατηφέω: εἶμαι κατηφής, καταιβάζω τὰ ὄμματα ἕνεκα θλίψεως ἢ αἰσχύνης, στῆ δὲ κατηφήσας Ἰλ. Χ. 293· ἀκάχοντο κατήφησάν τ’ ἐνὶ θυμῷ Ὀδ. ΙΙ. 342, πρβλ. Καλλ. Ἐπιγράμμ. 21, Ἀπολλ. Ρόδ. Β. 443, κτλ.· τί δὴ κατηφεῖς ὄμμα; Εὐρ. Μήδ. 1012· ἐπὶ ζῴων, ἐπὶ τοῦ ἵππου πάσχοντος τὸ νόσημα νυμφίασιν, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 2. 23, 4.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
être triste, honteux, confus.
Étymologie: κατηφής.
English (Autenrieth)
aor. κατήφησαν, part. -φήσᾶς: be humiliated, confounded, Od. 16.342, Il. 22.293.
Greek Monotonic
κατηφέω: μέλ. -ήσω, είμαι κατηφής, κατεβάζω τα μάτια από θλίψη ή ντροπή, σε Όμηρ., Ευρ.
Russian (Dvoretsky)
κατηφέω: 1) быть подавленным, пасть духом, приуныть (ἐνὶ θυμῷ Hom.);
2) печально опускать (τί δὴ κατηφεῖς ὄμμα; Eur.);
3) держать голову вниз (κατηφεῖ ἀεί, sc. ὁ ἵππος Arst.).
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κατηφέω [κατηφής] moedeloos zijn, beschaamd zijn:. στῆ δὲ κατηφήσας hij stond er beteuterd bij Il. 22.293.
