μόναπος: Difference between revisions

From LSJ

Ἐς δὲ τὰ ἔσχατα νουσήματα αἱ ἔσχαται θεραπεῖαι ἐς ἀκριβείην, κράτισται → But for extreme illnesses, extreme remedies, applied with severe exactitude, are the best (Hippocrates, Aphorism 6)

Source
(3)
(2)
Line 24: Line 24:
{{elru
{{elru
|elrutext='''μόναπος:''' ὁ пэон. (= [[βόνασος]]) дикий бык, буйвол Arst.
|elrutext='''μόναπος:''' ὁ пэон. (= [[βόνασος]]) дикий бык, буйвол Arst.
}}
{{etym
|etymtx=Grammatical information: m.<br />Meaning: Paeonic word for <b class="b3">βόνασος</b>, <b class="b3">βόλινθος</b>, [[wisent]] (Arist.),<br />Other forms: also <b class="b3">μόναιπος</b> (Arist.), <b class="b3">μόνωψ</b>, <b class="b3">-ωπος</b> (Ael.).<br />Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]<br />Etymology: After Jokl Eberts Reallex. 6, 43b as Illyr. to Skt. <b class="b2">mányā</b> [[neck]], Germ., e.g. OHG [[mana]] [[mane]], Lat. [[monīle]] [[collar]] etc. (s. <b class="b3">μανιάκης</b>); agreeing Kretschmer Glotta 1, 377 ("with manes") against Fay AmJPh 28, 411 ff. - Fur. 207 etc. further adduces <b class="b3">μόναιπος</b> (Arist. Id. Mir. 830af) and derives <b class="b3">μόνωτος</b> (Antig. Mir. 53 cod.) from <b class="b3">*μοναϜτος</b> < <b class="b3">*μοναπτος</b>; both <b class="b3">μόναιπος</b> and <b class="b3">*μοναπτος</b> will continue a form <b class="b2">*monapy-os</b> (prob. from <b class="b2">*manapyos</b>). Still further variants are <b class="b3">βόλινθος</b> and <b class="b3">βόνασ(σ)ος</b>.
}}
}}

Revision as of 04:51, 3 January 2019

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: μόναπος Medium diacritics: μόναπος Low diacritics: μόναπος Capitals: ΜΟΝΑΠΟΣ
Transliteration A: mónapos Transliteration B: monapos Transliteration C: monapos Beta Code: mo/napos

English (LSJ)

ὁ, Paeonian name for βόνασος or βόλινθος, Arist.HA630a20:—written μόναιπος, Id.Mir.830a7; cf.

   A μόνωψ, μόνωτος 11.

German (Pape)

[Seite 201] ὁ, bei den Päoniern = βόνασος, Arist. H. A. 9, 45, auch μόνωψ.

Greek (Liddell-Scott)

μόναπος: ὁ, Παιονικὸν ὄνομα τοῦ βονάσου ἤτοι ἀγρίου βοός, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 9. 45, 1· μόναιπος ἐν τῷ π. Θαυμασ. 1· ― πρβλ. μόνωψ, μόνωτος.

French (Bailly abrégé)

ου (ὁ) :
taureau sauvage, bison européen, auroch, animal.
Étymologie: mot péonien.

Greek Monolingual

μόναπος και μόναιπος ὁ (Α)
παιονική ονομασία για τον βόνασο.
[ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Ίσως πρόκειται για ιλλυρική λ. που μπορεί να συνδεθεί με αρχ. ινδ. manyā «λαιμός, τράχηλος», αρχ. άνω γερμ. mana- «χαίτη», λατ. monīle, «περιτραχήλιο» (πρβλ. μανιάκης)].

Russian (Dvoretsky)

μόναπος: ὁ пэон. (= βόνασος) дикий бык, буйвол Arst.

Frisk Etymological English

Grammatical information: m.
Meaning: Paeonic word for βόνασος, βόλινθος, wisent (Arist.),
Other forms: also μόναιπος (Arist.), μόνωψ, -ωπος (Ael.).
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]
Etymology: After Jokl Eberts Reallex. 6, 43b as Illyr. to Skt. mányā neck, Germ., e.g. OHG mana mane, Lat. monīle collar etc. (s. μανιάκης); agreeing Kretschmer Glotta 1, 377 ("with manes") against Fay AmJPh 28, 411 ff. - Fur. 207 etc. further adduces μόναιπος (Arist. Id. Mir. 830af) and derives μόνωτος (Antig. Mir. 53 cod.) from *μοναϜτος < *μοναπτος; both μόναιπος and *μοναπτος will continue a form *monapy-os (prob. from *manapyos). Still further variants are βόλινθος and βόνασ(σ)ος.