κακοποιέω

English (LSJ)

   A do ill, play the knave, A.Fr.111, Ar.Pax731; manage one's affairs ill, X.Oec.3.11.    II trans., do mischief to, injure, πολλὰ μὲν τὴν βασιλέως Χώραν κ. Id.Mem.3.5.26, cf. Plb.4.6.10; τὰς νῆας Id.13.4.1:—Pass., Id.27.7.6.

German (Pape)

[Seite 1302] Schlechtes thun, schlecht handeln; Aeschyl. bei B. A. 102, 14; Ar. Pax 731; Xen. Oec. 3, 11; ὅτι πλεῖστα Cyr. 8, 8, 14; – τινά, feindselig behandeln, Schaden zufügen, Xen. An. 2, 5, 4; τὴν χώραν, verheeren, Mem. 3, 5, 26; καὶ λυμαίνεσθαι Pol. 4, 6, 10; καὶ διαφθεῖραι τὰς νῆας 13, 4, 1.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
1 mal agir, agir en malhonnête homme;
2 mal gérer ses affaires;
3 faire du mal, nuire à, acc. ; χώραν XÉN commettre des dégâts ou des rapines dans un pays.
Étymologie: κακός, ποιέω.

English (Strong)

from κακοποιός; to be a bad-doer, i.e. (objectively) to injure, or (genitive) to sin: do(ing) evil.

English (Thayer)

κακοποιῶ; 1st aorist infinitive κακοποιῆσαι; (κακοποιός);
1. to do harm: to do evil, do wrong: Aeschylus, Aristophanes), Xenophon, Polybius, Antoninus, Plutarch; the Sept..)

Greek Monotonic

κᾰκοποιέω: μέλ. -ήσω,
I. κάνω κάτι κακό, παριστάνω τον απατεώνα, σε Αριστοφ.· διευθύνω, χειρίζομαι άσχημα τις υποθέσεις μου, σε Ξεν.
II. μτβ., βλάπτω, καταστρέφω, στον ίδ.

Russian (Dvoretsky)

κᾰκοποιέω:
1) плохо поступать, творить зло (ὅτι πλεῖστα Xen.);
2) причинять зло, наносить вред, обижать (τινα Xen., Plut.);
3) заниматься темными делами, воровать (κυπτάζειν καὶ κ. Arph.);
4) разорять, опустошать (τὴν χώραν Xen.);
5) портить, уничтожать (τὰς νῆας Polyb.).

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

κακοποιέω [κακός, ποιέω] slecht handelen:; κρεῖττον ἀγαθοποιοῦντας... πάσχειν ἢ κακοποιοῦντας (het is) beter te lijden omdat men goeddoet dan omdat men kwaad doet NT 1 Pet. 3.17; schaden:. πολλὰ τὴν... χώραν... κ. veel schade toebrengen aan het land Xen. Mem. 3.5.26.