ἀνδρηλάτης: Difference between revisions
Θησαυρός ἐστι τῶν κακῶν κακὴ γυνή → Ingens mali thesaurus est mulier mala → Ein Schatz an allem Schlechten ist ein schlechtes Weib
(1) |
(1a) |
||
| Line 30: | Line 30: | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ἀνδρηλάτης:''' ου ὁ карающий изгнанием Aesch. | |elrutext='''ἀνδρηλάτης:''' ου ὁ карающий изгнанием Aesch. | ||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=[[ἀνήρ]], [[ἐλαύνω]]<br />he that drives one from [[home]], the [[avenger]] of [[blood]], Aesch. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 13:35, 9 January 2019
English (LSJ)
[ᾰ], ον, ὁ,
A he that drives one from his home, dub.l. in A.Th.637, cf. Hsch.
German (Pape)
[Seite 217] ὁ, Aesch. Spt. 619, der in die Verbannung jagt.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνδρηλάτης: [ᾰ], -ου, ὁ, (ἐλαύνω) ὁ ἀποδιώκων τινὰ ἀπὸ τῆς ἑστίας αὐτοῦ, ἰδίως ὁ ἐκδικητής τοῦ αἵματος, ἐν περιπτώσει φόνου, Αἰσχύλ. Θ. 637, πρβλ. Ρουγκ. Τίμ., Μυλλ. Εὐμεν. § 44.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
qui chasse un homme de ses foyers, qui bannit un homme (en punition d’un crime de sang).
Étymologie: ἀνήρ, ἐλαύνω.
Spanish (DGE)
-ου, ὁ
• Prosodia: [-ᾰ-]
el que expulsaEteocles a Polinices, A.Th.637 (cód.), cf. Hsch.
Greek Monolingual
ἀνδρηλάτης, ὁ (Α)
1. αυτός που διώχνει τους άνδρες από το σπίτι τους
2. μτφ. τιμωρός, εκδικητής.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀνήρ, ἀνδρός + -ηλάτης (< ἐλαύνω «διώχνω»).
ΠΑΡ. ἀνδρηλατῶ].
Greek Monotonic
ἀνδρηλάτης: [ᾰ], -ου, ὁ (ἀνήρ, ἐλαύνω), αυτός που αποδιώχνει κάποιον από την οικία του, εκδικητής του αίματος, σε Αισχύλ.
Russian (Dvoretsky)
ἀνδρηλάτης: ου ὁ карающий изгнанием Aesch.
Middle Liddell
ἀνήρ, ἐλαύνω
he that drives one from home, the avenger of blood, Aesch.
