πρέμνον

English (LSJ)

τό,

   A bottom of the trunk of a tree, stump: generally, stem, trunk, h.Merc.238, Ar. Lys.267, Lys.7.19, X.Oec.19.13, etc.    2 enlarged bark of the stem of the olive, Thphr.HP1.8.6.    II base or bottom of a pillar, πρέμνα χθόνια Pi.Fr.88.4; of a trunk artery, Gal.5.189, 659: metaph., πρέμνον πράγματος πελωρίου Ar.Av.321; Ἀρετῆς π. the trunk of the tree Virtue, Q.S.14.197; of a woman, τὴν ἀρετῆς πινυτὴν . . πρέμνον dub. in Epigr.Gr.416 (Alexandria).

German (Pape)

[Seite 697] τό (vgl. πρυμνός), das äußerste od. unterste Stammende des Baumes, Stammende; Ar. Lys. 267; übertr., πράγματος, Av. 321; ταμέειν πρέμνον δρυός, Ap. Rh. 2, 479; u. in Prosa: Xen. Oec. 19, 13; τὰ πρέμνα ἐκτέμνειν, Lyz. 7, 19; Pol. 18, 1, 6; Baumstumpf, wie H. h. Merc. 238. – Uebh. Grundlage, Fundament, ἀρετῆς, Qu. Sm. 14, 196.

Greek (Liddell-Scott)

πρέμνον: τό, τὸ κατώτατον μέρος τοῦ κορμοῦ δένδρου· καθόλου, ὁ κορμός, τὸ στέλεχος, Λατ. codex, caudex, Ὕμν. Ὁμ. εἰς Ἑρμ. 238, Ἀριστοφ. Λυσ. 267, Λυσίας 110. 6, Ξεν. Οἰκ. 19. 13, κτλ. ΙΙ. ἡ ῥίζα, ὁ πυθμὴν παντὸς πράγματος, πρέμνα χθόνια Πινδ. Ἀποσπ. 58· μεταφ., πρέμνον πράγματος πελωρίου Ἀριστοφ. Ὄρν. 321· πρ. ἀρετῆς Κόϊντ. Σμ. 14. 197· ἐπὶ γυναικός, τὴν ἀρετῆς πινυτήν... πρέμνον Ἑλλ. Ἐπιγράμμ. 416. (ἀναμφιβόλως συγγενὲς τῷ πρυμνός). ― Καθ’ Ἡσύχ.: «πρέμνον· στέλεχος, βλαστός· πᾶν ῥίζωμα δένδρου τὸ γηράσκον, ἢ τὸ τῆς ἀμπέλου πρὸς τῇ γῇ πρέμνον», καί: «πρέμνα· τὰ ἰσχυρὰ στελέχη τῶν καταβλαστημάτων» προσέτι· «πρέμνον ἐστίας· τῆς οἰκίας θεμέλιος».

French (Bailly abrégé)

ου (τό) :
1 souche;
2 fig. fondement.
Étymologie: cf. πρυμνός.

English (Slater)

πρέμνον (cf. πρύμνον.)
   1 base of a pillar δὴ τότε τέσσαρες ὀρθαὶ πρέμνων ἀπώρουσαν χθονίων κίονες of the pillars on which Delos rested fr. 33d. 6.

Greek Monotonic

πρέμνον: τό,
I. βάση, κατώτερο μέρος κορμού δέντρου· γενικά, το στέλεχος, κορμός, Λατ. codex, caudex, σε Ομηρ. Ύμν., Ξεν. κ.λπ.
II. ρίζα ή κατώτερο μέρος οποιουδήποτε πράγματος, πρέμνον πράγματος, σε Αριστοφ.

Russian (Dvoretsky)

πρέμνον: τό
1) нижняя часть ствола, основание дерева Xen., Arph.;
2) кряж, пень, бревно HH, Arph.;
3) перен. основание, основа (πράγματος Arph.).

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

πρέμνον -ου, τό stronk, stam; Aristoph. Lys. 267; overdr. basis. Aristoph. Av. 321.

Frisk Etymological English

Grammatical information: n.
Meaning: tree-stump, trunk, stub, also bole, metaph. of a column etc. (h. Merc.; on the meaning Strömberg Theophrastea 98 f.).
Other forms: also -ος.
Compounds: As 2. member a.o. in αὑτό-πρεμνος together with the trunk, root and branch, entirely (A., S.).
Derivatives: πρέμνια τὰ πάχος ἔχοντα ξύλα H.; πρεμν-ώδης stump-like (Thphr.), -ίζω to pull up, to remove the stump (Test. ap. D. a.o.; ἐκ- πρέμνον D. a.o.), -ιάσαι ἐκριζῶσαι H.
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]
Etymology: Unexplained. Uncertain or improbable hypotheses: to Celt., e.g. OIr. crann tree (Stokes in Brugmann Grundr. I 375 f.; against this WP. 1, 524); to Lat. quernus oak(en) (Pisani Ist. Lomb. 77, 561 ff.); with πρέπω (s.v.) to IE *per- beat (Grošelj Živa Ant. 6, 237f.). Still diff. Hofmann Et. Wb. s.v. (with Specht Ursprung 55). Cf. also πρυμνός. -- Furnée 65 assumes that it is a variant of πρυμνός, and considers the word as Pre-Greek.

Middle Liddell

!πρέμνον, ου, τό,
I. the bottom of the trunk of a tree, the stump: generally, the stem, trunk, Lat. codex, caudex, Hhymn., Xen., etc.
II. the root or bottom of anything, πρέμνον πράγματος Ar.