δύσπονος: Difference between revisions
From LSJ
Ὁ δὲ μὴ δυνάμενος κοινωνεῖν ἢ μηδὲν δεόμενος δι' αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε ἢ θηρίον ἢ θεός → Whoever is incapable of associating, or has no need to because of self-sufficiency, is no part of a state; so he is either a beast or a god
(2) |
(1ab) |
||
| Line 30: | Line 30: | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''δύσπονος:''' тяжелый, непосильный (πόνοι Soph.). | |elrutext='''δύσπονος:''' тяжелый, непосильный (πόνοι Soph.). | ||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=δύσ-πονος, ον<br />[[toilsome]], Soph. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 21:15, 9 January 2019
English (LSJ)
ον,
A toilsome, S.Ant.1276 (lyr.).
German (Pape)
[Seite 687] mühselig, πόνοι Soph. Ant. 1262.
Greek (Liddell-Scott)
δύσπονος: -ον, κοπώδης. Σοφ. Ἀντ. 1276.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
fatigant, pénible.
Étymologie: δυσ-, πόνος.
Spanish (DGE)
-ον
penoso, doloroso πόνοι βροτῶν δύσπονοι S.Ant.1276, cf. Eust.1548.9.
Greek Monolingual
δύσπονος, -ον (Α)
κοπιαστικός.
Greek Monotonic
δύσπονος: -ον, κουραστικός, επίπονος, κοπιαστικός, σε Σοφ.
Russian (Dvoretsky)
δύσπονος: тяжелый, непосильный (πόνοι Soph.).
Middle Liddell
δύσ-πονος, ον
toilsome, Soph.
