ἀγέννητος: Difference between revisions
(1a) |
m (Text replacement - "''' <b class="num">1)" to "'''<br /><b class="num">1)") |
||
| Line 26: | Line 26: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ἀγέννητος:''' <b class="num">1)</b> не родившийся (еще) на свет Soph.;<br /><b class="num">2)</b> филос. нерожденный, несотворенный, т. е. не имеющий начала ([[εἶδος]] Plat.; [[θεός]] Plut.);<br /><b class="num">3)</b> безродный, низкого происхождения, незнатный Soph. | |elrutext='''ἀγέννητος:'''<br /><b class="num">1)</b> не родившийся (еще) на свет Soph.;<br /><b class="num">2)</b> филос. нерожденный, несотворенный, т. е. не имеющий начала ([[εἶδος]] Plat.; [[θεός]] Plut.);<br /><b class="num">3)</b> безродный, низкого происхождения, незнатный Soph. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[γεννάω]]<br /><b class="num">I.</b> [[unbegotten]], [[unborn]], ἀγ. τότ' ἦ Soph.<br /><b class="num">II.</b> like [[ἀγεννής]], low-[[born]], Soph. | |mdlsjtxt=[[γεννάω]]<br /><b class="num">I.</b> [[unbegotten]], [[unborn]], ἀγ. τότ' ἦ Soph.<br /><b class="num">II.</b> like [[ἀγεννής]], low-[[born]], Soph. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 11:25, 10 January 2019
English (LSJ)
ον, (γεννάὠ
A unbegotten, unborn, ἀ. τότ' ἦ S.OC973: unoriginated, Pl.Ti.52a. Adv., ἀναιτίως καὶ ἀ. Plu. 2.1015b codd. 2 non-existent, αἰτία Aret.SD2.11. II = ἀγεννής, low-born, mean, S.Tr.61. III Act., not productive, Thphr.CP6.10.1. Adv. -τως without leaving issue, Epigr.Gr.333a (Perg.).
German (Pape)
[Seite 12] 1) nicht erzeugt, Soph. O. C. 977; Plut. de an. procr. e Tim. 4, neben ἀναιτίως 6. – 2) = ἀγεννής, Soph. Fr. 61 (nachher steht dafür δούλη). – 3) nichts hervorbringend, Theophr. Vgl. ἀγένητος.
Greek (Liddell-Scott)
ἀγέννητος: -ον, (γεννάω), ὡς τὸ ἀγέννητος, ὁ μὴ γεννηθείς, ἀγ. τότ’ ἦ, Σοφ. Ο. Κ. 973· ὁ μὴ λαβὼν ἀρχήν, ὁ αὐτ. Ἀποσπ. 739, Πλάτ. Τίμ. 52Α., ἐπὶ τῶν στοιχείων, Ἐμπεδ. παρ’ Ἡσύχ. - ἐπίρρ., ἀναιτίως και ἀγ., Πλούτ. 2. 1015Α. ΙΙ. ὡς τὸ ἀγεννής, ὁ ταπεινὸς τὴν καταγωγήν, «πρόστυχος», Σοφ. Τρ. 61. ΙΙΙ. ἐνεργ., ὁ μὴ παράγων, μὴ γεννῶν, Θεόφρ. Αἴτ. Φυσ. 6. 10, 1.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 non engendré, non créé, qui n’est pas né;
2 de naissance basse ou honteuse.
Étymologie: ἀ, γεννάω.
Spanish (DGE)
-ον
I 1no engendrado, nunca nacido ἀ. τότ' ἦ S.OC 973.
2 ingénito, increado como cualidad del alma ἀ. καὶ ἀνώλεθρος Pl.Ti.52a
•como nombre Innatus de un eón de Epífanes, Iren.Lugd.Haer.1.11.5
•τὸ ἀθάνατον καὶ ἀγέννητον Philostr.VA 6.11, de Dios ὁ μόνος ἀ. καὶ ἀβασίλευτος Const.App.8.5.1, cf. Gr.Naz.M.36.89A, Pamph.Mon.Solut.6.49.
3 inexistente, que no tiene fundamento αἰτία Aret.SD 2.11.9.
II de bajo linaje κἀξ ἀγεννήτων ἄρα μῦθοι καλῶς πίπτουσιν S.Tr.61.
III no productivo Thphr.CP 6.10.1.
IV adv. -ως de modo ingénito, de manera no generada συνυπάρχει ὁ υἱὸς ἀ. τῷ θεῷ Arius Ep.Eus.2.
Greek Monotonic
ἀγέννητος: -ον (γεννάω),
I. αυτός που δεν έχει δημιουργηθεί, που δεν έχει γεννηθεί· ἀγέννητος τότ' ἦ, σε Σοφ.
II. όπως το ἀγεννής, ταπεινής καταγωγής άνθρωπος, στον ίδ.
Russian (Dvoretsky)
ἀγέννητος:
1) не родившийся (еще) на свет Soph.;
2) филос. нерожденный, несотворенный, т. е. не имеющий начала (εἶδος Plat.; θεός Plut.);
3) безродный, низкого происхождения, незнатный Soph.
Middle Liddell
γεννάω
I. unbegotten, unborn, ἀγ. τότ' ἦ Soph.
II. like ἀγεννής, low-born, Soph.
