ἀβασίλευτος

From LSJ

κράτιστοι δ᾽ ἂν τὴν ψυχὴν δικαίως κριθεῖεν οἱ τά τε δεινὰ καὶ ἡδέα σαφέστατα γιγνώσκοντες καὶ διὰ ταῦτα μὴ ἀποτρεπόμενοι ἐκ τῶν κινδύνων → the bravest are surely those who have the clearest vision of what is before them, glory and danger alike, and yet notwithstanding, go out to meet it | and they are most rightly reputed valiant who, though they perfectly apprehend both what is dangerous and what is easy, are never the more thereby diverted from adventuring

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀβασίλευτος Medium diacritics: ἀβασίλευτος Low diacritics: αβασίλευτος Capitals: ΑΒΑΣΙΛΕΥΤΟΣ
Transliteration A: abasíleutos Transliteration B: abasileutos Transliteration C: avasileftos Beta Code: a)basi/leutos

English (LSJ)

ἀβασίλευτον, not ruled by a king, Th.2.80, X.HG5.2.17: generally, free from rule, Plu.2.1125d, Artem.1.8.

Spanish (DGE)

-ον
I c. sent. o valor permanente
1 que no tiene monarquía, que no obedece a reyes βάρβαροι ... Χαόνες Th.2.80, Θρᾷκες X.HG 5.2.17, Plu.Alc.36, εὕροις δ' ἂν ... πόλεις ἀτειχίστους, ἀγραμμάτους, ἀβασιλεύτους Plu.2.1125d, cf. Ph.1.696, [[Diodorus Siculus |D.S.]]5.42, de Dios ὁ μόνος ἀγέννητος καὶ ἀ. Const.App.8.5.1
subst. οἱ ἀ. los que no tienen Rey ref. a los que no acatan a Dios, Gr.Nyss.Pss.92.22.
2 que carece de cualquier tipo de gobierno, anárquico οὐδὲν γὰρ ἔθνος ἀνθρώπων ἄθεον ὥσπερ οὐδὲ ἀβασίλευτον Artem.1.8.
II c. sent. eventual que se ha quedado sin rey, que no tiene rey τὴν Ὀσροηνὴν ἀβασίλευτον οὖσαν ἐχειρώσατο D.C.77.12.1, ἔμεινάν τε ἡμερῶν δύο ἀβασίλευτοι Hdn.4.14.1.

German (Pape)

[Seite 2] nicht von, Königen regiert, χάονες Thuc. 2, 80; θρᾷκες Xen. Hell. 5, 2, 12; Plut. Alc. 36; – ohne, König, Herodian. 4, 14, 1; unabhängig, πολιτεία ἀβ. καὶ αὐτόνομος Plut. Rom. 27.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
sans roi.
Étymologie: , βασιλεύω.

Russian (Dvoretsky)

ἀβασίλευτος: неподвластный царю, не управляемый царями (Χάονες Thuc.; Θρᾷκες Xen.; ἀ. καὶ αὐτόνομος πολιτεία Plut.).

Greek (Liddell-Scott)

ἀβᾰσίλευτος: ον· ἄνευ βασιλέως, μὴ κυβερνώμενος ὑπὸ βασιλέως (αὐτόνομος). Θουκ. 2, 80. Ξεν. Ἑλλ. 5, 2, 17.

Greek Monotonic

ἀβᾰσίλευτος: -ον (βασιλεύω), αυτός που δεν κυβερνάται από βασιλιά, σε Θουκ., Ξεν.

Middle Liddell

βασιλεύω
not ruled by a king, Thuc., Xen.

Lexicon Thucydideum

sine rege vivens, living without a king, 2.80.5, 2.80.5