ἐπίλυπος: Difference between revisions
Σωτηρίας σημεῖον ἥμερος τρόπος → Auf Rettung deutet kultivierte Lebensart → Ein Hinweis auf die Rettung ist die sanfte Art
m (Text replacement - "''' <b class="num">1)" to "'''<br /><b class="num">1)") |
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+)<\/b>" to "$1") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=epilypos | |Transliteration C=epilypos | ||
|Beta Code=e)pi/lupos | |Beta Code=e)pi/lupos | ||
|Definition=ον, (λύπη) <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> | |Definition=ον, (λύπη) <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[sad]], γένος <span class="bibl">Ph.2.29</span>; <b class="b2">in low spirits</b>, <span class="bibl">Aret.<span class="title">SA</span>2.12</span>, <span class="bibl"><span class="title">SD</span>1.6</span>, Ruf.<span class="title">Fr.</span>70.21. Adv. <b class="b3">-πως</b> [[sadly]], ἀπολαύειν <span class="bibl">Ph.1.136</span>. </span><span class="sense"> <span class="bld">II</span>. [[painful]], ἐπίλυπον ἡ ἀνδρεία <span class="bibl">Arist.<span class="title">EN</span>1117a34</span>; <b class="b3">τὸ ἐ</b>. <b class="b2">a thing that causes</b> [[pain]], ib.<span class="bibl">1110b19</span>; ἐ. γῆρας Plu.2.13a. Adv. <b class="b3">-πως, καταστρέψαι τὸν</b> βίον <span class="bibl">D.S.17.118</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 15:15, 29 June 2020
English (LSJ)
ον, (λύπη)
A sad, γένος Ph.2.29; in low spirits, Aret.SA2.12, SD1.6, Ruf.Fr.70.21. Adv. -πως sadly, ἀπολαύειν Ph.1.136. II. painful, ἐπίλυπον ἡ ἀνδρεία Arist.EN1117a34; τὸ ἐ. a thing that causes pain, ib.1110b19; ἐ. γῆρας Plu.2.13a. Adv. -πως, καταστρέψαι τὸν βίον D.S.17.118.
German (Pape)
[Seite 959] betrübt, traurig, Plut. u. a. Sp.; – auch act. Betrübniß, Trauer hervorbringend, Arist. Eth. Nic. 11, 4. – Adv., D. Sic.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπίλῡπος: -ον, (λύπη) σκυθρωπὸς ἐκ λύπης, ἡσυχῇ ἐπίλυποι, κατηφέες Ἀρετ. π. Αἰτ. Ὀξ. Παθ. 2. 12· μελαγχολικός, ἄθυμος, Πλούτ. 2. 13Α. ΙΙ. λυπηρός, προξενῶν λύπην, Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 3. 2, 5 κ. ἀλλ.· τὸ ἐπίλυπον, τὸ προξενοῦν λύπην, αὐτόθι 3. 1, 13, πρβλ. Ἡσύχ. ἐν λ. καματηρόν.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 affligé, triste;
2 affligeant.
Étymologie: ἐπί, λύπη.
Greek Monolingual
ἐπίλυπος, -ον (Α)
1. μελαγχολικός
2. αυτός που προκαλεί λύπη.
[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + -λυπος (< λύπη), τ. που απαντά μόνον εν συνθέσει (πρβλ. ά-λυπος, παυσί-λυπος)].
Russian (Dvoretsky)
ἐπίλῡπος:
1) горестный, печальный (τὸ γῆρας Plut.);
2) огорчительный, причиняющий скорбь Arst.
