δυσαής: Difference between revisions

From LSJ

εὐλογητὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν πάντοτε, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων → blessed is our God always, now and ever, and to the ages of ages

Source
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+)<\/b>" to "$1")
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+ [\w]+), ([\w]+)<\/b>" to "$1, $2")
Line 32: Line 32:
}}
}}
{{etym
{{etym
|etymtx=<b class="b3">ές</b>Grammatical information: adj.<br />Meaning: <b class="b2">blowing violently, stormy</b> (Il.).<br />Origin: GR [a formation built with Greek elements]<br />Etymology: From <b class="b3">δυσ-</b> and <b class="b3">ἄημι</b> with metrical lengthening. (Cf. <b class="b3">ὑπεραής</b>, <b class="b3">ἄελλα</b>, Λ 297).
|etymtx=<b class="b3">ές</b>Grammatical information: adj.<br />Meaning: [[blowing violently]], [[stormy]] (Il.).<br />Origin: GR [a formation built with Greek elements]<br />Etymology: From <b class="b3">δυσ-</b> and <b class="b3">ἄημι</b> with metrical lengthening. (Cf. <b class="b3">ὑπεραής</b>, <b class="b3">ἄελλα</b>, Λ 297).
}}
}}
{{mdlsj
{{mdlsj

Revision as of 10:40, 30 June 2020

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: δῠσᾱής Medium diacritics: δυσαής Low diacritics: δυσαής Capitals: ΔΥΣΑΗΣ
Transliteration A: dysaḗs Transliteration B: dysaēs Transliteration C: dysais Beta Code: dusah/s

English (LSJ)

ές, (ἄημι)

   A ill-blowing, stormy, ἀνέμοιο δυσαέος Il.5.865; Ζεφύροιο δ. 23.200, al.: poet. gen. pl. δυσαήων for δυσαέων, Od.13.99.    2 generally, excessive, δ. κρυμός Call.Dian.115; καῦμα Q.S.13.134; κῦμα AP7.739 (Phaedim.).    II ill-smelling, of a seal, Opp.C.3.114; φάρμακα Id.H.4.662.

German (Pape)

[Seite 675] ές, 1) widrig wehend, entweder entgegen oder heftig wehend; Att. Prosa δύσπνοος, Scholl. Odyss. 12, 289 Ζεφύροιο δυσαέος: ἤγουν Λιβὸς δυσπνόου, Apoll. Lex. Hom. p. 60, 30 Δυσαέος· δυσπνόου. »βορέαο δυσαέος«. Wohin dies Citat gehört, ist undeutlich. Homer hat das Wort fünfmal: Odyss. 5, 295 Ζέφυρός τε δυσαής, Iliad 23, 200 Odyss. 12, 289 Ζεφύροιο δυσαέος, Iliad. 5, 865 ἀνέμοιο δυσαέος, Odyss. 13, 99 ἀνέμων δυσαήων. Vgl. ἀκραής, ἁλιαής, ζαής, ὑπεραής u. s. Herodian. Scholl. Iliad. 11, 297. – Sp. brauchen es von κρυμός, heftige Kälte, Callim. Dian. 115; καῦμα, Qu. Sm. 13, 134; κῦμα, Phaedim. 4 (VII, 739). – 2) übel riechend; φάρμακα, Opp. C. 3, 114.

Greek (Liddell-Scott)

δυσᾱής: -ές, (ἄημι) ὁ κακῶς πνέων, θυελλώδης ἐξ ἀνέμοιο δυσαέος Ἰλ. Ε. 865· Ζεφύροιο δ. Ψ. 200, καὶ Ὀδ.· ποιητ. γεν. πληθ., δυσαήων ἀντὶ δυσαέων, Ὀδ. Ν. 99. 2) καθόλου, ὑπερβολικός, δ. κρυμὸς Καλλ. εἰς Ἄρτ. 115· καῦμα Κόϊντ. Σμ. 13. 134· κῦμα Ἀνθ. Π. 7. 739. ΙΙ. κακὴν ὀσμὴν ἀποπνέων, Ὀππ. Κ. 3. 114.

French (Bailly abrégé)

ής, ές :
au souffle violent ou funeste.
Étymologie: δυσ-, ἄημι.

Spanish (DGE)

(δυσᾱής) -ές

• Morfología: [no contr. ac. δυσαέα Call.Dian.115; gen. δυσαέος Il.5.865; plu. gen. δυσαήων Od.13.99]
I 1desapacible, tormentoso de vientos καύματος ἒξ ἀνέμοιο δυσαέος ὀρνυμένοιο Il.l.c., Ζέφυρος Il.23.200, Od.5.295, 12.289, cf. 13.99, Thphr.Vent.42, κρυμός D.P.669.
2 unido a un viento perjudicial o excesivo de condiciones climáticas o el oleaje κρυμός Call.l.c., Αἰγαίου κῦμα AP 7.739 (Phaedim.), καῦμα Q.S.13.134, cf. 482
de lugares expuesto a vientos violentos αἵ τε δυσαεῖς ἐσχατιαὶ Πίνδοιο Call.Del.138.
II maloliente φάρμακα Opp.H.4.662, φώκη Opp.C.3.114.
III fig. vehemente, violento χόλος Gr.Naz.M.37.1311.

• Etimología: Comp. de δυσ- y ἄημι qq.u., c. alarg. del segundo término.

Greek Monolingual

δυσαής, -ές (Α)
1. αυτός που πνέει δυνατά, θυελλώδης
2. υπερβολικός, έντονοςδυσαής κρυμός» — τσουχτερό κρύο)
3. αυτός που αποπνέει δυσοσμία.

Greek Monotonic

δυσᾱής: -ές (ἄημι), αυτός που πνέει με σφοδρότητα, θυελλώδης, λέγεται για ανέμους, σε Όμηρ.· Επικ. γεν. πληθ. δυσ-αήων αντί -αέων, σε Ομήρ. Οδ.

Russian (Dvoretsky)

δυσᾱής: (эп. gen. δυσαέος) дующий навстречу, встречный, противный, неблагоприятный (ἄνεμος Hom.; κῦμα Anth.).

Frisk Etymological English

έςGrammatical information: adj.
Meaning: blowing violently, stormy (Il.).
Origin: GR [a formation built with Greek elements]
Etymology: From δυσ- and ἄημι with metrical lengthening. (Cf. ὑπεραής, ἄελλα, Λ 297).

Middle Liddell

δυσ-ᾱής, ές adj ἄημι
ill-blowing, stormy, of winds, Hom.; epic gen. pl. δυσ-αήων for -αέων, Od.

Frisk Etymology German

δυσαής: -ές
{dus-āḗs}
Meaning: widrig wehend, stürmisch, auch übertr. heftig; übelriechend (ep. seit Il.).
Etymology : Zusammenbildung aus δυσ- und ἄημι mit metrischer Dehnung. Ähnlich ὑπεραής (ἄελλα, Λ 297).
Page 1,426