ἔνηχος: Difference between revisions
Ἐσθλῷ γὰρ ἀνδρὶ τἆσθλὰ καὶ διδοῖ θεός → Bonis hominibus quid nisi bona det deus? → Dem edlen Mann gibt Gott auch das, was edel ist
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+), ([\w]+ [\w]+)<\/b>" to "$1, ") |
|||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=enichos | |Transliteration C=enichos | ||
|Beta Code=e)/nhxos | |Beta Code=e)/nhxos | ||
|Definition=ον, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> <b class="b2">sounding within</b>, of wind-instruments, opp. <b class="b3">ἔγχορδος</b>, Phillis ap.<span class="bibl">Ath.14.636c</span>: generally, [[sounding]], [[noisy]], ἀναπνοή Herod. Med. in <span class="title">Rh.Mus.</span>58.77; ἔ. ὕδατα <span class="bibl">Philostr.<span class="title">VA</span>6.26</span>. </span><span class="sense"> <span class="bld">II</span> c. gen., | |Definition=ον, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> <b class="b2">sounding within</b>, of wind-instruments, opp. <b class="b3">ἔγχορδος</b>, Phillis ap.<span class="bibl">Ath.14.636c</span>: generally, [[sounding]], [[noisy]], ἀναπνοή Herod. Med. in <span class="title">Rh.Mus.</span>58.77; ἔ. ὕδατα <span class="bibl">Philostr.<span class="title">VA</span>6.26</span>. </span><span class="sense"> <span class="bld">II</span> c. gen., [[acquainted]], [[conversant with]], LXX<b class="b2">Si.prol</b>.9 (s.v.l.).</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 12:50, 30 June 2020
English (LSJ)
ον,
A sounding within, of wind-instruments, opp. ἔγχορδος, Phillis ap.Ath.14.636c: generally, sounding, noisy, ἀναπνοή Herod. Med. in Rh.Mus.58.77; ἔ. ὕδατα Philostr.VA6.26. II c. gen., acquainted, conversant with, LXXSi.prol.9 (s.v.l.).
German (Pape)
[Seite 841] einen Ton in sich habend, bei Ath. XIV, p. 636 c, im Ggstz von ἔγχορδα, Blaseinstrument; rauschend, κύμασι Philostr. v. Apoll. 6, 26.
Greek (Liddell-Scott)
ἔνηχος: -ον, ὁ ἔχων ἦχον, ὁ ἠχῶν, ἐπὶ πνευστῶν ὀργάνων, τὰ μὲν γὰρ ἔγχορδα, τὰ δὲ ἔνηχα κατεσκεύασται Ἀθήν. 636C· ἔνηχα ὕδατα Φιλόστρ. 226· ἔναυλος, ἔτι ἔνηχον ταῖς ἐμαῖς ἀκοαῖς Γρηγ.
Spanish (DGE)
-ον
1 mús. de percusión, que suena por percusión ὄργανα op. ἔγχορδος ‘de cuerda’, Phillis en Ath.636c.
2 ruidoso, bronco, cavernoso ἀναπνοή Anon.Med.Acut.Chron.3.2.1
•que causa estrépito, estruendoso subst. τὰ ἔνηχα (sc. ὕδατα) Philostr.VA 6.26.
3 que resuena en los oídos ἡ μεγάλη φωνὴ καὶ τοῖς ἐμοῖς ὠσὶν ἔνηχος Gr.Naz.M.36.601C, cf. Ep.173.3
•audible, que suena τῶν μερῶν αὐτοῦ (sc. τοῦ πυρός) ὄντων ὁρατῶν καὶ ἀοράτων, ἐνήχων καὶ ἀνήχων en la teoría gnóstica del fuego supracelestial, Hippol.Haer.6.11.1.
Greek Monolingual
ἔνηχος, -ον (AM) ήχος
(για πρόσ.) γνώστης, έμπειρος, ειδήμων
μσν.
αυτός που φαίνεται πως ηχεί στη μνήμη ή στην ακοή, έχει καθαρό ακουστικό ερεθισμό, ο έναυλος
αρχ.
1. αυτός που παράγει ήχο, ψίθυρο, φλοίσβο («ἔνηχα ὕδατα», Φιλόστρ.)
2. (για πνευστά μουσικά όργανα) αυτός που ηχεί από μέσα (αντίθετο στο έγχορδος) («τὰ μὲν γὰρ ἔγχορδα, τὰ δὲ ἔνηχα κατεσκεύασται», Αθήν.).
