εὔφθογγος: Difference between revisions
ἡ ὑπόστασίς μου ὡσεὶ οὐθὲν ἐνώπιόν σου → my life is as nothing in respect to you, my life is nothing in thy reckoning
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+)-([\w]+)<\/b>" to "$1-$2") |
|||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=eyfthoggos | |Transliteration C=eyfthoggos | ||
|Beta Code=eu)/fqoggos | |Beta Code=eu)/fqoggos | ||
|Definition=ον, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[wellsounding]], [[cheerful]], λύρη <span class="bibl">Thgn.534</span>; κελάδους -οτέρους <span class="bibl">A.<span class="title">Ch.</span>341</span> (anap.); σύριγγες <span class="bibl">E.<span class="title">Tr.</span>127</span> (lyr.); | |Definition=ον, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[wellsounding]], [[cheerful]], λύρη <span class="bibl">Thgn.534</span>; κελάδους -οτέρους <span class="bibl">A.<span class="title">Ch.</span>341</span> (anap.); σύριγγες <span class="bibl">E.<span class="title">Tr.</span>127</span> (lyr.); [[sweet-voiced]], of birds, <span class="bibl">Str.15.1.69</span>: Sup., <span class="bibl">Id.6.1.9</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 15:52, 1 July 2020
English (LSJ)
ον,
A wellsounding, cheerful, λύρη Thgn.534; κελάδους -οτέρους A.Ch.341 (anap.); σύριγγες E.Tr.127 (lyr.); sweet-voiced, of birds, Str.15.1.69: Sup., Id.6.1.9.
German (Pape)
[Seite 1106] wohltönend, κέλαδοι εὐφθογγότεροι Aesch. Ch. 341; συρίγγων εὐφθόγγῳ φωνᾷ Eur. Tread. 127; sp. D., auch Strab. XV, 718; τὰ εὐφθογγότατα τῶν ζῴων 6, 1, 9.
Greek (Liddell-Scott)
εὔφθογγος: ὁ εὖ φθεγγόμενος, καλῶς ἠχῶν. εὔφθογγοι χοροὶ λύρην ὀχέων Θέογν. 534· κελάδους εὐφθογγοτέρους Αἰσχύλ. Χο. 341· συρίγγων εὐφθόγγῳ φωνᾷ Εὐρ. Τρῳ. 127· ἔχων γλυκεῖαν φωνήν, ἐπὶ πτηνῶν, ἐν τῷ Ὑπερθ., Στράβ. 718, πρβλ. 260.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui résonne agréablement, harmonieux;
Cp. εὐφθογγότερος, Sp. εὐφθογγότατος.
Étymologie: εὖ, φθέγγω.
Greek Monolingual
εὔφθογγος, -ον (Α)
1. αυτός που εκβάλλει ωραίους φθόγγους, που ηχεί καλά («συρίγγων τ' εὐφθόγγων φωναῑς», Ευρ.)
2. (για πτηνά) αυτὸς που έχει γλυκιά φωνή («τῶν ποικίλων ὀρνέων καὶ εὐφθόγγων πλῆθος», Στράβ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + φθόγγος.
Greek Monotonic
εὔφθογγος: αυτός που ακούγεται καλά, εύθυμος, χαρωπός, σε Θέογν., Αισχύλ.
Russian (Dvoretsky)
εὔφθογγος: красиво звучащий, благозвучный, мелодичный (κέλαδοι Aesch.; συρίγγων φωνή Eur.).
