ἀτέρμων: Difference between revisions
Ἱκανῶς βιώσεις γηροβοσκῶν τοὺς γονεῖς → Senes parentes qui fovet, vivet diu → Hinlänglich lebst du, wenn du greise Eltern pflegst
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+ [\w]+ [\w]+)<\/b>" to "$1") |
(CSV import) |
||
Line 33: | Line 33: | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[τέρμα]]<br />without bounds; ἀτ. [[πέπλος]] having no end or [[issue]], [[inextricable]], Aesch.; ἀτέρμονες αὐγαί the [[countless]] rays of the [[mirror]], Eur. | |mdlsjtxt=[[τέρμα]]<br />without bounds; ἀτ. [[πέπλος]] having no end or [[issue]], [[inextricable]], Aesch.; ἀτέρμονες αὐγαί the [[countless]] rays of the [[mirror]], Eur. | ||
}} | |||
{{WoodhouseReversedUncategorized | |||
|woodrun=[[boundless]] | |||
}} | }} |
Revision as of 14:00, 4 July 2020
English (LSJ)
ον, gen. ονος,
A without bound or end, αἰών Arist.Mu.401a16; ὕπνος Mosch.3.104; ἐνόπτρων ἀ. αὐγαί the mirror's countless rays, E.Hec.926; ἀ. πέπλος having no end or issue, inextricable, A.Eu.634.
German (Pape)
[Seite 385] ον (τέρμα), ohne Gränzen, ohne Ende, πέπλος Aesch. Eum. 604, ohne Ausgang; ἀτέρμονες αὐγαὶ χρυσέων ἐνόπτρων Eur. Hec. 903, nach Herm. außerordentlich glänzender, blendender Schein der Metallspiegel; Andere erkl. runde.
Greek (Liddell-Scott)
ἀτέρμων: -ον, γεν. ονος, ἄνευ τέρματος ἢ τέλους, αἰὼν Ἀριστ. π. Κόσμ. 7· 2· ὕπνος Μόσχ. 3. 105· ἐνόπτρων ἀτέρμονες αὐγαί, αἱ ἀναρίθμητοι ἀκτῖνες τοῦ κατόπτρου, Εὐρ. Ἑκ. 926· ἀτ. πέπλος, ἄνευ ἄκρας, ἀδιέξοδος, Αἰσχύλ. Εὐμ. 634 (πρβλ. ἄπειρος, ἀπέραντος).
French (Bailly abrégé)
ων, ον ; gén. ονος;
1 sans terme, sans fin : ἀτέρμονες αὐγαὶ χρυσέων ἐνόπτρων EUR l’éclat des miroirs d’or aux rayonnements infinis, p.ê. l’éclat des miroirs d’or qui ne cessent de regarder celui qui les regarde;
2 sans issue, inextricable.
Étymologie: ἀ, τέρμα.
Spanish (DGE)
-ον
1 inextricable πέπλος A.Eu.634.
2 infinito χρυσέων ἐνόπτρων λεύσσουσ' ἀτέρμονας αὐγάς E.Hec.925
•ilimitado αἰών Arist.Mu.401a16, εὔδομες ... ἀ. ὕπνον Mosch.3.104, ἰχώρ Opp.C.2.278, γαῖα Nonn.D.17.284, cf. 7.191.
Greek Monolingual
-ον (Α ἀτέρμων, -ον) τέρμα
ο χωρίς τέρμα, ατέλειωτος («ατέρμονες συζητήσεις», «ἀτέρμων αἰών»)
νεοελλ.
1. υπερβολικά μεγάλος
2. ο χωρίς αρχή και τέλος, κυκλοτερής ή κινούμενος κυκλοτερώς
αρχ.
φρ.
1. «ἀτέρμων πέπλος» — πέπλος αδιέξοδος, ραμμένος στον λαιμό (Αισχ.)
2. «ἐνόπτρων ἀτέρμονες αὐγαί» — οι αναρίθμητες ακτίνες του καθρέφτη.
Greek Monotonic
ἀτέρμων: -ον, γεν. -ονος, (τέρμα) αυτός που δεν έχει όρια· ἀτέρμων πέπλος, αυτός που δεν έχει τέλος, αναρίθμητος, σε Αισχύλ.· ἀτέρμονες αὐγαί, οι πολυάριθμες ακτίνες του καθρέφτη, σε Ευρ.
Russian (Dvoretsky)
ἀτέρμων: 2, gen. ονος
1) бесконечный (αἰών Arst.): ἀ. πέπλος Aesch. наглухо зашитое платье;
2) бесчисленный (ἐνόπτρων αὐγαί Eur.).
Middle Liddell
τέρμα
without bounds; ἀτ. πέπλος having no end or issue, inextricable, Aesch.; ἀτέρμονες αὐγαί the countless rays of the mirror, Eur.