σαβάκτης: Difference between revisions

From LSJ

τὸ λακωνίζειν πολὺ μᾶλλόν ἐστιν φιλοσοφεῖν ἢ φιλογυμναστεῖν → to behave like a Lacedaemonian is much more to love wisdom than to love gymnastics (Plato, Protagoras 342e6)

Source
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+), ([\w]+)<\/b>" to "$1, $2")
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">")
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=savaktis
|Transliteration C=savaktis
|Beta Code=saba/kths
|Beta Code=saba/kths
|Definition=ου, ὁ, (σαβάζω) <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> [[shatterer]], [[destroyer]], of a mischievous goblin who broke pots, <span class="bibl">Hom.<span class="title">Epigr.</span>14.9</span>: fem. pl. σαβακτίδες· <b class="b3">ὀστράκινα ζῴδια</b>, Hsch.</span>
|Definition=ου, ὁ, (σαβάζω) <span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> [[shatterer]], [[destroyer]], of a mischievous goblin who broke pots, <span class="bibl">Hom.<span class="title">Epigr.</span>14.9</span>: fem. pl. σαβακτίδες· <b class="b3">ὀστράκινα ζῴδια</b>, Hsch.</span>
}}
}}
{{pape
{{pape

Revision as of 21:55, 11 December 2020

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: σᾰβάκτης Medium diacritics: σαβάκτης Low diacritics: σαβάκτης Capitals: ΣΑΒΑΚΤΗΣ
Transliteration A: sabáktēs Transliteration B: sabaktēs Transliteration C: savaktis Beta Code: saba/kths

English (LSJ)

ου, ὁ, (σαβάζω)    A shatterer, destroyer, of a mischievous goblin who broke pots, Hom.Epigr.14.9: fem. pl. σαβακτίδες· ὀστράκινα ζῴδια, Hsch.

German (Pape)

[Seite 856] ὁ, der Zertrümmerer; bes. hieß so ein tückischer Dämon, eine Art Hauskobold, dec die Töpfe umstieß und zerbrach, ep. Hom. 14, 9; von σαβάζω.

Greek (Liddell-Scott)

σᾰβάκτης: -ου, ὁ, (σαβάζω) ὁ συντρίβων, καταστρέφων, ἐπὶ κακοποιοῦ τινος δαιμονίου ὅπερ κατέθραυε σκεύη, Ὁμ. Ἐπ. 14. 9· θηλ. σαβακτίδες. «ὀστράκινα ζῴδια» Ἡσύχ.

Greek Monolingual

ὁ, Α [[[σαβάζω]] (ΙΙ)]
(για έναν κακό δαίμονα που συνέτριβε τα σκεύη) καταστροφέας.

Greek Monotonic

σᾰβάκτης: -ου, ὁ, αυτός που συντρίβει, που καταστρέφει, που ερειπώνει· λέγεται για κάποιο δαιμόνιο που έσπαγε κεραμικά σκεύη, σε Όμηρ., Επικ. (αμφίβ. προέλ.).

Middle Liddell

σᾰβάκτης, ου, ὁ,
a shatterer, destroyer, of a goblin who broke pots, epic Hom. [deriv. uncertain]