κατάρατος: Difference between revisions
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
m (Text replacement - " <span class="bld">" to "<span class="bld">") |
||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=kataratos | |Transliteration C=kataratos | ||
|Beta Code=kata/ratos | |Beta Code=kata/ratos | ||
|Definition=[ᾰρ], ον, Ion. κατ-ήρητος <span class="bibl">Herod.5.44</span>, but κατάρητος <span class="title">Schwyzer</span>702.11 (Erythrae, iv B.C.):—<span class="sense"> | |Definition=[ᾰρ], ον, Ion. κατ-ήρητος <span class="bibl">Herod.5.44</span>, but κατάρητος <span class="title">Schwyzer</span>702.11 (Erythrae, iv B.C.):—<span class="sense"><span class="bld">A</span> [[accursed]], [[abominable]], <span class="bibl">E.<span class="title">Med.</span> 112</span> (anap.): freq. in Com., <b class="b3">ὡς σεμνὸς ὁ κ</b>. <span class="bibl">Ar.<span class="title">Ra.</span>178</span>, cf. <span class="bibl"><span class="title">Pax</span>33</span>; ὦ κατάρατε <span class="bibl">Id.<span class="title">Lys.</span>530</span>, etc.: Comp. καταρατότερος <span class="bibl">D.18.212</span>: Sup. -ότατος <span class="bibl">S.<span class="title">OT</span>1345</span> (lyr.).</span> | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls |
Revision as of 10:45, 30 December 2020
English (LSJ)
[ᾰρ], ον, Ion. κατ-ήρητος Herod.5.44, but κατάρητος Schwyzer702.11 (Erythrae, iv B.C.):—A accursed, abominable, E.Med. 112 (anap.): freq. in Com., ὡς σεμνὸς ὁ κ. Ar.Ra.178, cf. Pax33; ὦ κατάρατε Id.Lys.530, etc.: Comp. καταρατότερος D.18.212: Sup. -ότατος S.OT1345 (lyr.).
Greek (Liddell-Scott)
κατάρᾱτος: -ον, ἄξιος κατάρας, κατηραμένος, βδελυρός, Εὐρ. Μήδ. 112· συχν. παρὰ τοῖς Κωμ., ὡς σεμνός ὁ κατ. Ἀριστοφ. Βάτρ. 178, πρβλ. Εἰρ. 33· ὧ κατάρατε ὁ αὐτ. ἐν Λυσ. 530. κτλ.· συγκρ. καταρατύτερος Δημ. 298. 29· ὑπερθ. -ότατος Σοφ. Ο. Τ. 1345· κατάρατος ἀνδράσιν Εὐρ. Ἀνδρομ. 839· κατάρατ’ ἀνδρῶν Ἑκάβ. 716.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
digne d’exécration, maudit;
Cp. καταρατότερος, Sp. καταρατότατος.
Étymologie: καταράομαι.
Greek Monolingual
-η, -ο (AM κατάρατος, -ον) καταρώμαι
ο άξιος κατάρας, ο μισητός.
Greek Monotonic
κατάρᾱτος: -ον (καταράομαι), καταραμένος, απεχθής, βδελυρός, μισητός, σε Ευρ., Αριστοφ.· συγκρ. -ότερος, σε Δημ.· υπερθ. -ότατος, σε Σοφ.
Russian (Dvoretsky)
κατάρᾱτος: (τᾱ) достойный проклятия, проклятый Eur., Arph., Arst., Dem.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κατάρατος -ον, adj. verb. van καταράομαι, vervloekt, rampzalig.
Middle Liddell
κατάρᾱτος, ον καταράομαι
accursed, abominable, Eur., Ar.; comp. -ότερος Dem.; †sup. -ότατος Soph.