συγκατεύχομαι: Difference between revisions
θοῦ, Κύριε, φυλακὴν τῷ στόµατί µου καὶ θύραν περιοχῆς περὶ τὰ χείλη µου → set a guard over my mouth, Lord; keep watch over the door of my lips | set a guard, O Lord, over my mouth; keep watch over the door of my lips (Psalm 140:3, Septuagint version)
m (Text replacement - " <span class="bld">" to "<span class="bld">") Tags: Mobile edit Mobile web edit |
m (Text replacement - "\n" to "") |
||
Line 29: | Line 29: | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl | ||
|elnltext=συγ-κατεύχομαι bidden om ( | |elnltext=συγ-κατεύχομαι bidden om ( iets in zijn geheel), met acc.: ἀλλ ’ ὧν ἐρῶ μέν, ταῦτα συγκατηυξάμην maar waar ik naar verlang, om dat alles heb ik gebeden Soph. Ant. 1336. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=fut. -εύξομαι<br />Dep. to [[join]] in praying for a [[thing]], Soph. | |mdlsjtxt=fut. -εύξομαι<br />Dep. to [[join]] in praying for a [[thing]], Soph. | ||
}} | }} |
Revision as of 16:40, 9 May 2021
English (LSJ)
A join in praying for, ταῦτα S.Ant.1336. II pray to together with another deity, Plu.2.492c.
German (Pape)
[Seite 966] mit, zugleich erflehen, bitten, ὧν ἐρῶ μέν, τα ῦτα συγκατευξάμην, Soph. Ant. 1336; – im Gebet mit anrufen, Plut de frat. am. E.
Greek (Liddell-Scott)
συγκατεύχομαι: ἀποθ., κατεύχομαι ὁμοῦ, ἀλλ’ ὦν ἐρῶ μέν, ταῦτα συγκατευξάμην Σοφ. Ἀντ. 1336. ΙΙ. προσεύχομαι εἴς τινα μετά τινος ἢ ὁμοῦ, Πλούτ. 2. 492D.
French (Bailly abrégé)
1 prier en même temps;
2 faire vœu en même temps.
Étymologie: σύν, κατεύχομαι.
Greek Monolingual
Α κατεύχομαι
1. παρακαλώ μαζί («ἀλλ' ὧν ἐρῶ μέν, ταῡτα συγκα
τευξάμην», Σοφ.)
2. προσεύχομαι με κάποιον.
Greek Monotonic
συγκατεύχομαι: μέλ. -εύξομαι, αποθ., προσεύχομαι, ικετεύω από κοινού για κάτι, σε Σοφ.
Russian (Dvoretsky)
συγκατεύχομαι:
1) одновременно просить, вымаливать (τι Soph.);
2) одновременно призывать в молитвах (Геракла и Иолая) Plut.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
συγ-κατεύχομαι bidden om ( iets in zijn geheel), met acc.: ἀλλ ’ ὧν ἐρῶ μέν, ταῦτα συγκατηυξάμην maar waar ik naar verlang, om dat alles heb ik gebeden Soph. Ant. 1336.