αἰακτός: Difference between revisions
Γάμος γὰρ ἀνθρώποισιν εὐκταῖον κακόν → Conubium homini inire votivum est malum → Die Ehe ist den Menschen ein erflehtes Leid
m (Text replacement - " " to "") |
m (Text replacement - "<br /><br />" to "<br />") |
||
| Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=-ή, -όν<br /><b class="num">1</b> [[llorado]], [[lamentado]] θυγάτηρ <i>GVI</i> 1079.5 (Halicarnaso II a.C.).<br /><b class="num">2</b> [[doloroso]], [[lamentable]] πήματα A.<i>Th</i>.846, cf. <i>Pers</i>.931, Ar.<i>Ach</i>.1195 (paród.), [[γόος]] lamento quejumbroso</i>, <i>GVI</i> 1540.2 (Esmirna II d.C.).<br /><b class="num">3</b> [[entre lamentos]], [[lloroso]], [[llorado]] αἰ. ἐς δόμους κίε A.<i>Pers</i>.1069. | |dgtxt=-ή, -όν<br /><b class="num">1</b> [[llorado]], [[lamentado]] θυγάτηρ <i>GVI</i> 1079.5 (Halicarnaso II a.C.).<br /><b class="num">2</b> [[doloroso]], [[lamentable]] πήματα A.<i>Th</i>.846, cf. <i>Pers</i>.931, Ar.<i>Ach</i>.1195 (paród.), [[γόος]] lamento quejumbroso</i>, <i>GVI</i> 1540.2 (Esmirna II d.C.).<br /><b class="num">3</b> [[entre lamentos]], [[lloroso]], [[llorado]] αἰ. ἐς δόμους κίε A.<i>Pers</i>.1069.<br /><b class="num">• Etimología:</b> Cf. αἴ. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
Revision as of 09:19, 20 July 2021
English (LSJ)
ή, όν, (αἰάζω) A lamentable, πήματα A.Th.846 lyr.), cf. Ar. Ach.1195 (paratrag.); lamented, θυγάτηρ Epigr.Gr.205 (Halic.). II wailing, miserable, A.Pers.932,1068 (both lyr.).
Greek (Liddell-Scott)
αἰακτός: -ή, -όν, ῥηματ. ἐπίθ. τοῦ αἰάζω, ἄξιος οἰμωγῆς καὶ ὀδυρμοῦ, πήματα, Αἰσχύλ. Θ. 846· πρβλ. Ἀριστοφ. Ἀχ. 1195· θρηνηθείς· θυγάτηρ, Ἐπιγράμμ. Ἑλλ. 205. ΙΙ. θρηνῶν, ἐλεεινός, Αἰσχύλ. Πέρσ. 931, 1069.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
1 déploré, déplorable;
2 qui déplore.
Étymologie: αἰάζω.
Spanish (DGE)
-ή, -όν
1 llorado, lamentado θυγάτηρ GVI 1079.5 (Halicarnaso II a.C.).
2 doloroso, lamentable πήματα A.Th.846, cf. Pers.931, Ar.Ach.1195 (paród.), γόος lamento quejumbroso, GVI 1540.2 (Esmirna II d.C.).
3 entre lamentos, lloroso, llorado αἰ. ἐς δόμους κίε A.Pers.1069.
• Etimología: Cf. αἴ.
Greek Monotonic
αἰακτός: -ή, -όν, ρημ. επίθ. του αἰάζω,
I. άξιος κλαυθμού, άξιος οδυρμού και θρήνου, σε Αισχύλ., Αριστοφ.
II. αυτός που θρηνεί, ελεεινός, δυστυχής, σε Αισχύλ.
Russian (Dvoretsky)
αἰακτός: [adj. verb. к αἰάζω
1) оплакиваемый Aesch.: ἐκεῖνο δ᾽ αἰακτὸν ἂν γένοιτό μοι Arph. это было бы для меня весьма прискорбно;
2) плачущий, скорбящий Aesch.
Middle Liddell
verb. adj. of αἰάζω
I. bewailed, lamentable, Aesch., Ar.
II. wailing, miserable, Aesch.
