ἀδελφή

English (LSJ)

ἡ, fem. of ἀδελφός, A sister, Trag., E Fr.866, etc.; ὁμοπατρία ἀ. Men.Georg.12, cf. PTeb.320.5 (ii A.D.): Ion. ἀδελφεή, Hdt.2.56, al.; Ep. ἀδελφειή, Q.S.1.30; Dor. ἀδελφεά, Pi.N.7.4, and in lyr, passages of Trag., S.OT160, OC535. 2 kinswoman, LXX Jb.42.11. 3 term of endearment, Ca.4.9, To.5.21; applied to a wife, POxy.744.1 (i B. C.), etc.:—as a title, Βερενίκη ἡ ἀ. καὶ γυνὴ αὐτοῦ (of a cousin) OGI60.3 (iii B. C.):—sister (as a fellow Christian), Ep.Rom.16.1, etc.

Greek (Liddell-Scott)

ἀδελφή: ἡ, θηλ. τοῦ ἀδελφός, παρὰ τοῖς Τραγ., κτλ. Ἰων. ἀδελφεή, Ἡρόδ. 2. 56, καὶ ἀλλ.· - Ἐπ. ἀδελφειή, Κόϊντ. Σμυρ. 1. 30, Ἀνθ., - Δωρ. ἀδελφεά, Πινδ. Ν. 7, 5. καὶ ἐν λυρικοῖς χωρίοις τῶν Τραγ., Σοφ. Ο. Τ. 160, Ο. Κ. 535. 2) ἀδελφὴ (ὅ ἐ. Χριστιανή). Πρὸς Ρωμ. ιϛ, 1.

French (Bailly abrégé)

ῆς (ἡ) :
sœur.
Étymologie: cf. ἀδελφός.
Syn. κασιγνήτη.

Spanish (DGE)

-ῆς, ἡ
• Alolema(s): lesb. ἀδελφέα Alc.303Ab.11, Alc.364; dór. ἀδελφά Alcm.64.1; ἀδελφεά Pi., lír. y trag.; jón. ἀδελφεή Hdt.2.56; beoc. ἀδελφιά SEG 22.416 (Tebas IV/III a.C.); cret. ἀδευπιά ICr.4.72.5.18 (Gortina V a.C.); ἀδελφειή Call.Fr.43.57, Q.S.1.30
• Prosodia: [ᾰ-]
• Morfología: [gen. sg. ἀδερφῖς MAMA 3.535 (Cilicia), ac. sg. ἀδενφέν JRCil.2.p.36 nota 45 (Panfilia), ἀδελπήν Index Gramm.41 (Cilicia)]
1 hermana Alc.303Ab.11, Sol.Lg.20, Acus.1, A.Ch.17, ὁμομητρία ἀ. Ar.Nu.1372, ὁμοπατρία ἀ. Men.Georg.12, cf. Th.2.29, Theoc.26.35, M.Ant.1.17.1
•αἱ Ἀδελφαί tít. de una comedia de Antífanes AB 81.10, αἱ Ἀδελφαὶ Μοιχευόμεναι las hermanas seducidas tít. de una comedia de Alceo, Ath.316b
•entre los egipcios ἀδελφῆς μου καὶ γυναικός PTeb.766.6 (II a.C.), cf. SB 7440.27, PBrux.Gr.10.29 (ambos II d.C.), πρὸς τὸν βασιλέα καὶ τὴν ἀδελφήν UPZ 109.11 (I a.C.), pero como tít. real de una prima Βερενίκη ἡ ἀ. καὶ γυνὴ αὐτοῦ OGI 60.3, cf. 56.8 (ambas III a.C.).
2 fig. en genealogías abstr. πενία ... ἀμαχανίᾳ σὺν ἀδελφέᾳ Alc.364, τῆς πτωχείας πενίαν φάμεν εἶναι ἀδελφήν Ar.Pl.549, (Τύχη) Εὐνομίας ... ἀ. Alcm.64.1, ἡ δὲ μωρία ... ἀ. τῆς πονηρίας S.Fr.925, ἡ νόησις ἀ. τοῦ λόγου Corp.Herm.9.1, εἰρήνη καὶ ἀγάπη ... ἀδελφαί Clem.Al.Paed.1.12.99.
3 parienta LXX Ib.42.11, de las «hermanas» de Jesús Eu.Matt.13.56, Eu.Marc.3.32.
4 hermana como tratamiento afectuoso dirigido a cualquier mujer, LXX Ca.4.9, LXX To.5.21BA, Eu.Matt.12.50, Eu.Marc.3.35
•hermana en la fe, Ep.Rom.16.1, 1Ep.Cor.7.15, PMag.4.1137
•en ciertas comunidades, 2Ep.Io.13
•para indicar relaciones castas entre hombre y mujer ἀγαπᾶν ὡς ἀδελφήν Herm.Vis.1.1.1, cf. 1.1.7.
5 hermana como epít. de una divinidad Νύμφη Ἀδελφή Nym.Kafizin 5, 26, 35, 44 (todas III a.C.).
6 hermana otro n. del número nueve Διὸς ἀ. καὶ σύνευνος Theol.Ar.58.

English (Abbott-Smith)

ἀδελφή, -ῆς, ἡ (< ἀδελφός), [in LXX for אָהוֹת;]
a sister: Mt 19:29, al.; metaph. (MM, VGT, s.v.), of a member of the Christian community: Ro 16:1, I Co 7:15 Ja 21:15, al.

English (Strong)

feminine of ἀδελφός; a sister (naturally or ecclesiastically): sister.

English (Thayer)

(ῆς, ἡ (see ἀδελφός) (from Aeschylus down), sister;
1. a full, own sister (i. e. by birth): ἀδελφός, 1.
2. one connected by the tie of the Christian religion: L T Tr WH; Romans 16:1.

Greek Monotonic

ἀδελφή: ἡ,
1. θηλ. του ἀδελφός, αδερφή, σε Τραγ. κ.λπ.· Ιων. ἀδελφεή, σε Ηρόδ.· Επικ. ἀδελφειή, σε Ανθ.· Δωρ. ἀδελφεά, σε Σοφ.
2. αδελφή, ως μέλος χριστιανικής κοινότητας, σε Καινή Διαθήκη

Russian (Dvoretsky)

ἀδελφή: ἡ атт. сестра Trag. etc.

Middle Liddell

1. fem. of ἀδελφός, a sister, Trag., etc.
2. a sister (as a fellow Christian), NTest.

Chinese

原文音譯：¢delf» 阿得而費
詞類次數：名詞（24）
原文字根：同時的-母腹 相當於： （אָחֹות‎）
字義溯源：姐妹，姐姐，妹妹，妹子；源自 （ἀδελφός）=弟兄；由（α / ἄλφα）= （ἅμα）*=同時）與（δελεάζω）Y*=母腹）組成。在古典希臘文中，用姊妹這字來形容：傷心，貧寒，親愛。在新約中也稱女性信徒為姊妹（ 羅16:1； 林前7:15; 9:5； 雅2:15）；而且對姊妹還有尊敬的態度（ 提前5:2）
出現次數：總共（25）；太（3）；可（4）；路（3）；約（6）；徒（1）；羅（2）；林前（2）；提前（1）；門（1）；雅（1）；約貳（1）
譯字彙編：
1） 姐妹（15） 太12:50； 太19:29； 可3:35； 可10:29； 可10:30； 路14:26； 約11:3； 約19:25； 羅16:1； 羅16:15； 林前7:15； 提前5:2； 門1:2； 雅2:15； 約貳1:13；
2） 妹妹（4） 路10:39； 路10:40； 約11:5； 約11:28；
3） 姐姐（3） 約11:1； 約11:39； 徒23:16；
4） 妹妹們（2） 太13:56； 可6:3；
5） 一個姐妹（1） 林前9:5