ἀβέβηλος: Difference between revisions

From LSJ

Oἷς ὁ βιος ἀεὶ φόβων καὶ ὑποψίας ἐστὶ πλήρης, τούτοις οὔτε πλοῦτος οὔτε δόξα τέρψιν παρέχει. → To those for whom life is always full of fears and suspicion, neither wealth nor fame offers pleasure.

Source
m (Text replacement - "<br /><br />" to "<br />")
m (Text replacement - "'''Étymologie:''' ἀ," to "'''Étymologie:''' ,")
Line 17: Line 17:
}}
}}
{{bailly
{{bailly
|btext=ος, ον :<br />où l’on ne doit pas pénétrer, inviolable, sacré.<br />'''Étymologie:''' ἀ, [[βέβηλος]].
|btext=ος, ον :<br />où l’on ne doit pas pénétrer, inviolable, sacré.<br />'''Étymologie:''' [[]], [[βέβηλος]].
}}
}}
{{DGE
{{DGE

Revision as of 16:45, 14 August 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀβέβηλος Medium diacritics: ἀβέβηλος Low diacritics: αβέβηλος Capitals: ΑΒΕΒΗΛΟΣ
Transliteration A: abébēlos Transliteration B: abebēlos Transliteration C: avevilos Beta Code: a)be/bhlos

English (LSJ)

ον, A sacred, inviolable, Plu.Brut.20, cf. Cam.30; of persons, pure, Inscr.Prien.113.67.

German (Pape)

[Seite 2] (nicht zu betreten, dah.) geweiht, heilig, Plut. Brut. 26 Camill. 30.

Greek (Liddell-Scott)

ἀβέβηλος: -ον, ὡς τὸ ἄβατος = ἱερός, ἀπαραβίαστος Πλούτ. Βροῦτ. 20. Ἀβέβηλα, τὰ ἄβατα χωρία καὶ ἱερὰ καὶ μὴ τοῖς τυχοῦσι βάσιμα, μόνοις δὲ τοῖς θεραπεύουσι τοὺς Θεούς.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
où l’on ne doit pas pénétrer, inviolable, sacré.
Étymologie: , βέβηλος.

Spanish (DGE)

-ον
• Alolema(s): -βᾱλος Serapio Off.Med.20
1 que no es para profanos, propio de iniciados λόγος ἀ. καὶ ἀπόρρητος Philostr.Her.77.27, cf. Sud., δόγματα Synes.Ep.154.292
de objetos y lugares de culto no profano, santo, sagrado οἱ τῶν ἀβεβήλων ἐντὸς περιρραντηρίων ἡγνίσμεθα Heraclit.All.3, τόποι Plu.Brut.20, χῶρος Procop.Aed.1.1.65
τὰ ἀβέβηλα objetos sagrados Plu.Cam.30.
2 no profano, iniciado, fig. que no es ajeno o no queda al margen ἀβέβηλον ... τῆς τοιαύτης ἐπιθυμίας τὸν ... καιρὸν ἐποίησε propició que la ocasión no fuera privada de ese placer, IPr.113.67 (I a.C.).
3 puro, piadoso τοῖς ἀπόφαμι θε[όφροσιν ἠδ'] ἀβεβάλοις Serapio l.c.
en lit. crist. santo, puro del hombre antes de la caída, Cyr.Al.M.76.929D, de Dios, Cyr.Al.M.76.569B.

Greek Monotonic

ἀβέβηλος: -ον, ιερός, απαραβίαστος, σε Πλούτ.

Russian (Dvoretsky)

ἀβέβηλος: священный, неприкосновенный, заповедный (τόποι, πολλὰ τῶν ἱερῶν Plut.).

Middle Liddell

not profane, inviolable, Plut.