προσεπιτάσσω: Difference between revisions
Οὕτως γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν Υἱὸν τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς Αὐτὸν μὴ ἀπόληται ἀλλ᾽ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον → For God so loved the world that he gave his only begotten Son that whosoever believeth in him should not perish but have everlasting life (John 3:16)
m (Text replacement - "v. l." to "v.l.") |
|||
Line 23: | Line 23: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''προσεπιτάσσω:''' атт. [[προσεπιτάττω]]<br /><b class="num">1)</b> сверх того поручать, предписывать (Isocr. - [[varia lectio|v.l.]] к [[προστάττω]]);<br /><b class="num">2)</b> med. занимать или вступать в назначенную должность Polyb. | |elrutext='''προσεπιτάσσω:''' атт. [[προσεπιτάττω]]<br /><b class="num">1)</b> [[сверх того поручать]], [[предписывать]] (Isocr. - [[varia lectio|v.l.]] к [[προστάττω]]);<br /><b class="num">2)</b> med. занимать или вступать в назначенную должность Polyb. | ||
}} | }} |
Revision as of 16:50, 19 August 2022
English (LSJ)
Att. προσεπιτάττω, A enjoin besides, D.C.72.2, v.l. in Isoc.6.39:—Med., take one's appointed post, Plb.1.50.7.
German (Pape)
[Seite 762] att. -ττω, noch dazu anordnen, anbefehlen, auferlegen; Isocr. 6, 39, v.l.; im med., Pol. 1, 50, 7.
Greek (Liddell-Scott)
προσεπιτάσσω: Ἀττ. -ττω, ἐπιτάσσω προσέτι, Δίων Κ. 72. 2, διάφ. γρ., Ἰσοκρ. 123D. ― Μέσ., λαμβάνω τὴν ὡρισμένην θέσιν μου, Πολύβ. 1. 50, 7.
French (Bailly abrégé)
ordonner en outre;
Moy. προσεπιτάσσομαι se rendre au poste assigné.
Étymologie: πρός, ἐπιτάσσω.
Greek Monolingual
Α ἐπιτάσσω
1. επιβάλλω κάτι επί πλέον σε κάποιον
2. μέσ. προσεπιτάσσομαι
παίρνω στη συνέχεια την καθορισμένη θέση μου.
Russian (Dvoretsky)
προσεπιτάσσω: атт. προσεπιτάττω
1) сверх того поручать, предписывать (Isocr. - v.l. к προστάττω);
2) med. занимать или вступать в назначенную должность Polyb.