ἐρημονόμος: Difference between revisions
From LSJ
Γάμος γὰρ ἀνθρώποισιν εὐκταῖον κακόν → Conubium homini inire votivum est malum → Die Ehe ist den Menschen ein erflehtes Leid
mNo edit summary |
|||
| Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ἐρημονόμος:''' обитающий в безлюдных местах, степной, дикий (θῆρες Anth.). | |elrutext='''ἐρημονόμος:''' [[обитающий в безлюдных местах]], [[степной]], [[дикий]] (θῆρες Anth.). | ||
}} | }} | ||
Revision as of 11:00, 20 August 2022
English (LSJ)
ον, A haunting the wilds, θεαί A.R.4.1333; θῆρες AP6.184 (Zos.); also in late Prose, ζῷα ἐ. Agath.2.24. II ἐρημόνομος, ον, desolate, λόχμη, πόντος, Nonn.D.37.12, 47.510.
German (Pape)
[Seite 1026] einsam, in der Wüste weidend, sich aufhaltend, Ap. Rh. 4, 1333; θῆρες, Zosim. 2 (VI, 184); Nonn. D. 14, 68.
Greek Monolingual
ἐρημονόμος, -ον και έρημόνομος, -ον (Α)
1. αυτός που συχνάζει στην έρημο («ἐρημονόμοι θεαί»)
2. έρημος, ακατοίκητος («ἐρημονόμος λόχμη»).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ερημο- (< έρημος) + -νομός (< νέμω)
πρβλ. ορειονόμος.
Russian (Dvoretsky)
ἐρημονόμος: обитающий в безлюдных местах, степной, дикий (θῆρες Anth.).
