δυσθυμέω: Difference between revisions
m (Text replacement - " l.c." to " l.c.") |
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2") |
||
Line 9: | Line 9: | ||
|Beta Code=dusqume/w | |Beta Code=dusqume/w | ||
|Definition== [[δυσθυμαίνω]] ([[be dispirited]], [[despond]]), Hdt. 8.100, Onos. 10.26 ; δ. ταῖς ἐλπίσιν Plu. ''Tim.'' 34 ; — ''Med.'', to [[be melancholy]], [[be melancholic]], [[be angry]], Democr. 286, E. ''Med.'' 91. | |Definition== [[δυσθυμαίνω]] ([[be dispirited]], [[despond]]), Hdt. 8.100, Onos. 10.26 ; δ. ταῖς ἐλπίσιν Plu. ''Tim.'' 34 ; — ''Med.'', to [[be melancholy]], [[be melancholic]], [[be angry]], Democr. 286, E. ''Med.'' 91. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=(δυσθῡμέω)<br /><b class="num">• Morfología:</b> [no contr. Hp.<i>Mul</i>.2.174, Democr.B 286]<br /><b class="num">1</b> [[desanimarse]], [[desalentarse]], [[abatirse]] Hdt.8.100, Onas.10.26, ῥεμβόμενοι καὶ δυσθυμοῦντες Plu.2.984b, μηδὲ δυσθυμοῦσα ... ἀλλ' εὔελπις no abatiéndose sino esperanzada</i> Hld.7.10.6, c. dat. δυσθυμῶν ταῖς ἐλπίσιν desalentándose en sus esperanzas</i>, desesperanzado</i> Plu.<i>Tim</i>.34<br /><b class="num">•</b>part. subst. τὸ δυσθυμοῦν [[el desánimo]] Plu.<i>Ant</i>.39<br /><b class="num">•</b>en v. med., mismo sent., E.<i>Io</i> 255<br /><b class="num">•</b>medic. [[sentirse abatido]], [[tener distimia]], [[sufrir depresión]] frec. asociado a la melancolía στένει τε καὶ δυσθυμεῖ Hp.<i>Nat.Mul</i>.41, cf. [[l.c.]], Gal.8.190, 18(1).35<br /><b class="num">•</b>en v. med. mismo sent. ἔνιοι δυσθυμοῦνται μελαγχολικῶς Gal.15.598, cf. 8.418.<br /><b class="num">2</b> [[sentirse descontento]], [[malhumorado]], [[irritado]] en v. med., E.<i>Med</i>.91, δυστυχὴς δὲ ὁ ἐπὶ πολλοῖσι δυσθυμεόμενος infeliz el que con una cuantiosa fortuna está disconforme</i> Democr.l.c., Epict.<i>Gnom</i>.13. | |||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Line 18: | Line 21: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=-ῶ :<br />se décourager, se laisser abattre;<br /><i><b>Moy.</b></i> [[δυσθυμέομαι]], [[δυσθυμοῦμαι]] <i>m. sign.</i><br />'''Étymologie:''' [[δύσθυμος]]. | |btext=-ῶ :<br />se décourager, se laisser abattre;<br /><i><b>Moy.</b></i> [[δυσθυμέομαι]], [[δυσθυμοῦμαι]] <i>m. sign.</i><br />'''Étymologie:''' [[δύσθυμος]]. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm |
Revision as of 11:30, 1 October 2022
English (LSJ)
= δυσθυμαίνω (be dispirited, despond), Hdt. 8.100, Onos. 10.26 ; δ. ταῖς ἐλπίσιν Plu. Tim. 34 ; — Med., to be melancholy, be melancholic, be angry, Democr. 286, E. Med. 91.
Spanish (DGE)
(δυσθῡμέω)
• Morfología: [no contr. Hp.Mul.2.174, Democr.B 286]
1 desanimarse, desalentarse, abatirse Hdt.8.100, Onas.10.26, ῥεμβόμενοι καὶ δυσθυμοῦντες Plu.2.984b, μηδὲ δυσθυμοῦσα ... ἀλλ' εὔελπις no abatiéndose sino esperanzada Hld.7.10.6, c. dat. δυσθυμῶν ταῖς ἐλπίσιν desalentándose en sus esperanzas, desesperanzado Plu.Tim.34
•part. subst. τὸ δυσθυμοῦν el desánimo Plu.Ant.39
•en v. med., mismo sent., E.Io 255
•medic. sentirse abatido, tener distimia, sufrir depresión frec. asociado a la melancolía στένει τε καὶ δυσθυμεῖ Hp.Nat.Mul.41, cf. l.c., Gal.8.190, 18(1).35
•en v. med. mismo sent. ἔνιοι δυσθυμοῦνται μελαγχολικῶς Gal.15.598, cf. 8.418.
2 sentirse descontento, malhumorado, irritado en v. med., E.Med.91, δυστυχὴς δὲ ὁ ἐπὶ πολλοῖσι δυσθυμεόμενος infeliz el que con una cuantiosa fortuna está disconforme Democr.l.c., Epict.Gnom.13.
German (Pape)
[Seite 681] dasselbe; Her. 8, 100; Plut. Timol. 34. – Med., dasselbe, Eur. Ion 255 Med. 91.
Greek (Liddell-Scott)
δυσθῡμέω: τῷ προηγ., Ἡρόδ. 8. 100· δ. ταῖς ἐλπίσιν Πλούτ. Τιμολ. 34·― ὡσαύτως ἐν τῷ μέσ. τύπῳ, βαρυθυμῶ, Εὐρ. Μηδ. 91.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
se décourager, se laisser abattre;
Moy. δυσθυμέομαι, δυσθυμοῦμαι m. sign.
Étymologie: δύσθυμος.
Greek Monotonic
δυσθῡμέω: μέλ. -ήσω, = το προηγ., σε Ηρόδ., Πλούτ. — Μέσ., είμαι μελαγχολικός, θυμωμένος, βαρύθυμος, σε Ευρ.
Russian (Dvoretsky)
δυσθῡμέω: тж. med. падать духом, печалиться, грустить Her., Eur.: τὸ δυσθυμοῦν Plut. уныние.
Middle Liddell
δυσθῡμέω, fut. -ήσω [from δύσθῡμος] = δυσθῡμέω Hdt., Plut.]
Mid. to be melancholy, angry, Eur.