συνουσιαστής: Difference between revisions
Ζευχθεὶς γάμοισιν οὐκέτ' ἔστ' ἐλεύθερος → Haud liber ultra est, nuptiae quem vinciunt → Wer durch der Ehe Joch vereint, ist nicht mehr frei
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
| Line 9: | Line 9: | ||
|Beta Code=sunousiasth/s | |Beta Code=sunousiasth/s | ||
|Definition=οῦ, ὁ, [[companion]], <span class="bibl">Pl.<span class="title">Min.</span>319e</span>; [[disciple]], <span class="bibl">X.<span class="title">Mem.</span>1.6.1</span>, Plu.2.8b. | |Definition=οῦ, ὁ, [[companion]], <span class="bibl">Pl.<span class="title">Min.</span>319e</span>; [[disciple]], <span class="bibl">X.<span class="title">Mem.</span>1.6.1</span>, Plu.2.8b. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=οῦ (ὁ) :<br />qui a des relations d'intimité avec qqn ; <i>particul.</i> qui suit les leçons d'un maître, écolier.<br />'''Étymologie:''' [[συνουσιάζω]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''συνουσιαστής''': -οῦ, ὁ, [[σύντροφος]], [[ἑταῖρος]], Πλουτ. [[Μίνως]] 319Ε· [[μαθητής]], Ξεν. Ἀπομν. 1. 6, 1, Πλούτ., κλπ. ΙΙ. οἱ συνουσιασταί, αἵρεσίς τις Χριστιανῶν δοξαζόντων ὅτι ἡ [[θεία]] καὶ ἀνθρωπίνη [[φύσις]] ἦσαν ἐν Χριστῷ ἡνωμέναι κατ’ οὐσίαν, Ἐκκλ. | |lstext='''συνουσιαστής''': -οῦ, ὁ, [[σύντροφος]], [[ἑταῖρος]], Πλουτ. [[Μίνως]] 319Ε· [[μαθητής]], Ξεν. Ἀπομν. 1. 6, 1, Πλούτ., κλπ. ΙΙ. οἱ συνουσιασταί, αἵρεσίς τις Χριστιανῶν δοξαζόντων ὅτι ἡ [[θεία]] καὶ ἀνθρωπίνη [[φύσις]] ἦσαν ἐν Χριστῷ ἡνωμέναι κατ’ οὐσίαν, Ἐκκλ. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Revision as of 09:35, 2 October 2022
English (LSJ)
οῦ, ὁ, companion, Pl.Min.319e; disciple, X.Mem.1.6.1, Plu.2.8b.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
qui a des relations d'intimité avec qqn ; particul. qui suit les leçons d'un maître, écolier.
Étymologie: συνουσιάζω.
Greek (Liddell-Scott)
συνουσιαστής: -οῦ, ὁ, σύντροφος, ἑταῖρος, Πλουτ. Μίνως 319Ε· μαθητής, Ξεν. Ἀπομν. 1. 6, 1, Πλούτ., κλπ. ΙΙ. οἱ συνουσιασταί, αἵρεσίς τις Χριστιανῶν δοξαζόντων ὅτι ἡ θεία καὶ ἀνθρωπίνη φύσις ἦσαν ἐν Χριστῷ ἡνωμέναι κατ’ οὐσίαν, Ἐκκλ.
Greek Monolingual
ο, ΝΑ συνουσιάζω
νεοελλ.
αυτός που έρχεται σε σαρκική επαφή με κάποιον
αρχ.
1. σύντροφος («συνουσιαστὴν τοῦ Διὸς εἶναι τὸν Μίνων», Πλάτ.)
2. μαθητής
3. στον πληθ. οἱ συνουσιασταί
αίρεση σύμφωνα με την οποία η θεία και η ανθρώπινη φύση ήταν στον Χριστό ενωμένες κατ' ουσίαν.
Greek Monotonic
συνουσιαστής: -οῦ, ὁ, σύντροφος, εταίρος, οπαδός, σε Ξεν.
Russian (Dvoretsky)
συνουσιαστής: οῦ ὁ
1) собеседник, сотоварищ Plat.;
2) ученик, слушатель Xen., Plut.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
συνουσιαστής -οῦ, ὁ [συνουσιάζω] metgezel; leerling. Xen. Mem. 1.6.1.
Middle Liddell
συνουσιαστής, οῦ, ὁ, [from συνουσία
a companion, disciple, Xen.
