ἐννοσίγαιος: Difference between revisions
κεῖται μὲν γαίῃ φθίμενον δέμας, ἡ δὲ δοθεῖσα ψυχή μοι ναίει δώματ' ἐπουράνια → my body lies mouldering in the ground, but the soul entrusted to me dwells in heavenly abodes
(2) |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0848.png Seite 848]] p. = [[ἐνοσίγαιος]], ὁ, der Erderschütterer, Poseidon, weil man ihn als den Urheber der Erdbeben ansah, Hom. u. Hes. – Adj., [[ἐχέτλη]], die Erde umstürzend, Nonn. 1, 327. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0848.png Seite 848]] p. = [[ἐνοσίγαιος]], ὁ, der Erderschütterer, Poseidon, weil man ihn als den Urheber der Erdbeben ansah, Hom. u. Hes. – Adj., [[ἐχέτλη]], die Erde umstürzend, Nonn. 1, 327. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ου (ὁ) :<br />celui qui ébranle la terre (Poséidon) ; <i>abs.</i> le dieu qui ébranle la terre.<br />'''Étymologie:''' *ἐνέθω, [[γαῖα]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἐννοσίγαιος''': ὁ, Ἐπικ. ἀντὶ ἐνοσίγ-, ὁ σείων τὴν γῆν, ἐπώνυμον τοῦ Ποσειδῶνος παρ’ Ὁμ. ἐν Χειρογρ. [[ἐνίοτε]] ἐνοσίγαιος ὡς ἐν Λουκ. Διΐ τραγῳδῷ 9· [[ἐννοσίγαιος]] ἐν Χρησμ. Σιβυλλ. 1. 187. - Πρβλ. ἔνοσις, ἐνοσίγαιος, [[εἰνοσίφυλλος]]. | |lstext='''ἐννοσίγαιος''': ὁ, Ἐπικ. ἀντὶ ἐνοσίγ-, ὁ σείων τὴν γῆν, ἐπώνυμον τοῦ Ποσειδῶνος παρ’ Ὁμ. ἐν Χειρογρ. [[ἐνίοτε]] ἐνοσίγαιος ὡς ἐν Λουκ. Διΐ τραγῳδῷ 9· [[ἐννοσίγαιος]] ἐν Χρησμ. Σιβυλλ. 1. 187. - Πρβλ. ἔνοσις, ἐνοσίγαιος, [[εἰνοσίφυλλος]]. | ||
}} | }} | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth | ||
Revision as of 15:00, 2 October 2022
German (Pape)
[Seite 848] p. = ἐνοσίγαιος, ὁ, der Erderschütterer, Poseidon, weil man ihn als den Urheber der Erdbeben ansah, Hom. u. Hes. – Adj., ἐχέτλη, die Erde umstürzend, Nonn. 1, 327.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
celui qui ébranle la terre (Poséidon) ; abs. le dieu qui ébranle la terre.
Étymologie: *ἐνέθω, γαῖα.
Greek (Liddell-Scott)
ἐννοσίγαιος: ὁ, Ἐπικ. ἀντὶ ἐνοσίγ-, ὁ σείων τὴν γῆν, ἐπώνυμον τοῦ Ποσειδῶνος παρ’ Ὁμ. ἐν Χειρογρ. ἐνίοτε ἐνοσίγαιος ὡς ἐν Λουκ. Διΐ τραγῳδῷ 9· ἐννοσίγαιος ἐν Χρησμ. Σιβυλλ. 1. 187. - Πρβλ. ἔνοσις, ἐνοσίγαιος, εἰνοσίφυλλος.
English (Autenrieth)
(ἔνοσις, γαῖα): earthshaker, epithet of Poseidon, god of the sea, as causer of earthquakes; joined with γαιήοχος, Il. 9.183.
Greek Monolingual
ἐννοσίγαιος, ο (επικ. τ. αντὶ ἐνοσίγαιος) (Α)
(ως επίθ. του Ποσειδώνος) αυτός που σείει τη γη.
[ΕΤΥΜΟΛ. < έν(ν)οσις «κλονισμός» + -γαιος < γαία].
Russian (Dvoretsky)
ἐννοσίγαιος: и ἐνοσίγαιος 2 Hom., Hes., Luc. = ἐνοσίχθων.
