προστῷον: Difference between revisions
Ἢ λέγε τι σιγῆς κρεῖττον ἢ σιγὴν ἔχε → Sile, melius vel loquere silentio → Was besser ist als Schweigen, sage oder schweig
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
||
Line 13: | Line 13: | ||
|btext=ου (τό) :<br />portique placé devant un édifice.<br />'''Étymologie:''' [[πρό]], [[στοά]]. | |btext=ου (τό) :<br />portique placé devant un édifice.<br />'''Étymologie:''' [[πρό]], [[στοά]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=προ-στῷον -ου, τό [πρό, στοά] voorhal. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''προστῷον:''' τό [[колоннада перед домом]], [[портик]] Plat., Plut. | |||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''προστῷον:''' τό ([[στοά]]), [[πρόναος]], σε Πλάτ. | |lsmtext='''προστῷον:''' τό ([[στοά]]), [[πρόναος]], σε Πλάτ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''προστῷον''': (οὐχὶ πρόστῳον, Ἀρκάδ. 120. 10), τό, τὸ πρὸ τῆς στοᾶς [[μέρος]] οἰκοδομήματος, Πλάτ. Πρωτ. 314Ε, 315C, Πλούτ. 2. 838D, κτλ.· ἐν τοῖς Ἀντιγράφοις [[ἐνίοτε]] [[πρόστοον]], ὡς ἐν Συλλ. Ἐπιγρ. (προσθῆκαι) 4300w. Πρβλ. Λοβέκ. εἰς Φρύνιχ. 495. - Ὡς ἐπίθ., ἴδε Σχόλ. εἰς Ἰλ. Υ. 11. - Καθ’ Ἡσύχ.: - «προστῴῳ· κοιτῶνι». | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=προ-στῷον, ου, τό, [[στοά]]<br />a [[portico]], Plat. | |mdlsjtxt=προ-στῷον, ου, τό, [[στοά]]<br />a [[portico]], Plat. | ||
}} | }} |
Revision as of 21:50, 2 October 2022
English (LSJ)
(on the accent v. Hdn.Gr.1.377), τό, portico, Pl.Prt. 314e, 315c, IG22.1675.3, 1680.1, Plu.2.838d, etc.; written πρόστοον in IGRom.3.690.8 (Aperlae, i A.D.).—As Adj., τόποι πρόστωοι Sch. Il.20.11.
French (Bailly abrégé)
ου (τό) :
portique placé devant un édifice.
Étymologie: πρό, στοά.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
προ-στῷον -ου, τό [πρό, στοά] voorhal.
Russian (Dvoretsky)
προστῷον: τό колоннада перед домом, портик Plat., Plut.
Greek Monotonic
προστῷον: τό (στοά), πρόναος, σε Πλάτ.
Greek (Liddell-Scott)
προστῷον: (οὐχὶ πρόστῳον, Ἀρκάδ. 120. 10), τό, τὸ πρὸ τῆς στοᾶς μέρος οἰκοδομήματος, Πλάτ. Πρωτ. 314Ε, 315C, Πλούτ. 2. 838D, κτλ.· ἐν τοῖς Ἀντιγράφοις ἐνίοτε πρόστοον, ὡς ἐν Συλλ. Ἐπιγρ. (προσθῆκαι) 4300w. Πρβλ. Λοβέκ. εἰς Φρύνιχ. 495. - Ὡς ἐπίθ., ἴδε Σχόλ. εἰς Ἰλ. Υ. 11. - Καθ’ Ἡσύχ.: - «προστῴῳ· κοιτῶνι».