μεθήμων: Difference between revisions
ἀσκεῖν περὶ τὰ νοσήματα δύο, ὠφελεῖν ἢ μὴ βλάπτειν → strive, with regard to diseases, for two things — to do good, or to do no harm | as to diseases, make a habit of two things — to help, or at least, to do no harm
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ων, ον ; <i>gén.</i> ονος;<br />négligent, nonchalant.<br />'''Étymologie:''' [[μεθίημι]]. | |btext=ων, ον ; <i>gén.</i> ονος;<br />négligent, nonchalant.<br />'''Étymologie:''' [[μεθίημι]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''μεθήμων:''' 2, gen. ονος беззаботный, небрежный, нерадивый (Hom.; τινός Anacr.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Line 27: | Line 30: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''μεθήμων:''' ([[μεθίημι]]), -ον, γεν. <i>-ονος</i>, παραμελημένος, [[απρόσεκτος]], σε Όμηρ. | |lsmtext='''μεθήμων:''' ([[μεθίημι]]), -ον, γεν. <i>-ονος</i>, παραμελημένος, [[απρόσεκτος]], σε Όμηρ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[μεθήμων]], ονος, [[μεθίημι]]<br />[[remiss]], [[careless]], Hom. | |mdlsjtxt=[[μεθήμων]], ονος, [[μεθίημι]]<br />[[remiss]], [[careless]], Hom. | ||
}} | }} |
Revision as of 14:25, 3 October 2022
English (LSJ)
ον, gen. ονος, (μεθίημι) remiss, careless, Il.2.241, Od.6.25, Anacreont.56.17.
German (Pape)
[Seite 112] ον, nachlässig, fahrlässig, Il. 2, 241 Od. 6, 25 u. sp. D., λύρης, Anacr. 58, 17.
French (Bailly abrégé)
ων, ον ; gén. ονος;
négligent, nonchalant.
Étymologie: μεθίημι.
Russian (Dvoretsky)
μεθήμων: 2, gen. ονος беззаботный, небрежный, нерадивый (Hom.; τινός Anacr.).
Greek (Liddell-Scott)
μεθήμων: -ον, γεν. ονος, (μεθίημι) ἄφροντις, ἀμελής, ἀμέριμνος, Ἰλ. Β. 241, Ὀδ. Ζ. 25, ἐπὶ ἀνθρώπων· καὶ παρὰ μεταγεν. ποιηταῖς, ὡς ἐν τοῖς Ἀνακρεοντ. 61. 17. - Καθ’ Ἡσύχ.: «μεθήμων· προδότης. ἀμελής».
English (Autenrieth)
Greek Monolingual
μεθήμων, -ον (Α)
(για πρόσωπα) αμελής, νωθρός, αμέριμνος, αδιάφορος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μεθήμων < μεθ-ίημι (πρβλ. συν-ήμων)].
Greek Monotonic
μεθήμων: (μεθίημι), -ον, γεν. -ονος, παραμελημένος, απρόσεκτος, σε Όμηρ.