μονόκερως: Difference between revisions
οὕτως ἔσονται οἱ ἔσχατοι πρῶτοι καὶ οἱ πρῶτοι ἔσχατοι· πολλοὶ γάρ εἰσι κλητοί, ὀλίγοι δὲ ἐκλεκτοί → so the last shall be first and the first last for many be called but few chosen
m (Text replacement - " LXX " to " LXX ") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0203.png Seite 203]] ωτος, ὁ, dasselbe; Arist. Gen. an. 3, 2; Plut. Per. 6. – Das [[Einhorn]], Ael. N. A. 16, 20. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0203.png Seite 203]] ωτος, ὁ, dasselbe; Arist. Gen. an. 3, 2; Plut. Per. 6. – Das [[Einhorn]], Ael. N. A. 16, 20. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''μονόκερως:''' 2, gen. ω однорогий (ὁ Ἰνδικὸς [[ὄνος]] Arst.; [[κριός]] Plut.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 21: | Line 24: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''μονόκερως:''' -ων, αυτός που έχει ένα μόνο [[κέρατο]], σε Πλούτ. | |lsmtext='''μονόκερως:''' -ων, αυτός που έχει ένα μόνο [[κέρατο]], σε Πλούτ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=μονό-κερως, ων,<br />with but one [[horn]], Plut. | |mdlsjtxt=μονό-κερως, ων,<br />with but one [[horn]], Plut. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 14:40, 3 October 2022
English (LSJ)
ων, gen. ω Plu. Per. 6: — with but one horn, Arist. HA 499b19, Orph. Fr. 273; pl. μονοκέρατα, Arist. HA 499b18, PA 663a22; — poet. μουνόκερος, ον, Archil. 181.
Subst. μονόκερως, -ωτος, ὁ, wild ox, LXX Ps. 21 (22).21, 28 (29).6.
German (Pape)
[Seite 203] ωτος, ὁ, dasselbe; Arist. Gen. an. 3, 2; Plut. Per. 6. – Das Einhorn, Ael. N. A. 16, 20.
Russian (Dvoretsky)
μονόκερως: 2, gen. ω однорогий (ὁ Ἰνδικὸς ὄνος Arst.; κριός Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
μονόκερως: -ων, ὁ ἓν μόνον κέρας ἔχων, γεν. -ω, Πλουτ. Περικλ. 6· ποιητ. μουνόκερος, ον, Ἀρχίλ. 170· ἐν τῷ πληθ. ἐν χρήσει μονοκέρατα, πρβλ. Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 2. 1, 32, π. Ζ. Μορ. 3. 2, 8. ΙΙ. Ὡς οὐσιαστ., μονόκερως, -ωτος, ὁ, εἶδος τετραπόδου, Ἑβδ. (Ψαλμ. ΚΑ΄, 21., ΚΗ΄, 6).
Greek Monolingual
-ων (ΑΜ μονόκερως, -ων, Α ποιητ. τ. μουνόκερος, -ον)
1. αυτός που έχει μόνο ένα κέρατο, ο μονοκέρατος («ο ταύρος του Θεοδόση ο μονόκερως, ο φιλέρημος και μελαγχολικός», Παπαδ.)
2. το αρσ. ως ουσ. ο μονόκερως
μυθικό ζώο με σώμα αλόγου και κεφάλι τράγου με ένα μεγάλο κέρατο στο μέσο του μετώπου του και, συχνά, δίχηλα πόδια
νεοελλ.
το αρσ. ως ουσ. αστρον. αστερισμός ο οποίος εκτείνεται και προς τις δύο πλευρές του ουράνιου ισημερινού, μεταξύ τών αστερισμών τών Διδύμων, του Ωρίωνα, του Λαγού, του Μεγάλου Κυνός, της Πρύμνης, της Ύδρας και του Μικρού Κυνός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μον(ο)- + -κερως (< κέρας, -ατος), πρβλ. ορθό-κερως].
Greek Monotonic
μονόκερως: -ων, αυτός που έχει ένα μόνο κέρατο, σε Πλούτ.
Middle Liddell
μονό-κερως, ων,
with but one horn, Plut.
