ἀεικέλιος: Difference between revisions
Πολλοὺς ὁ καιρὸς οὐκ ὄντας ποιεῖ φίλους → Occasione amicus fit, qui non fuit → Die rechte Zeit macht manchen, der's nicht ist, zum Freund
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=η <i>ou</i> ος, ον :<br />inconvenant, honteux, déplorable.<br />'''Étymologie:''' [[ἀ]], [[εἴκελος]]. | |btext=η <i>ou</i> ος, ον :<br />inconvenant, honteux, déplorable.<br />'''Étymologie:''' [[ἀ]], [[εἴκελος]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἀεικέλιος:''' и [[ἀεικής]] 2<br /><b class="num">1)</b> [[недостойный]], [[оскорбительный]], [[унизительный]], [[позорный]] ([[λοιγός]], πληγαί Hom.; [[δεσμός]] Aesch.; [[δουλοσύνη]] Plut.);<br /><b class="num">2)</b> [[непристойный]], [[неприличный]] (ἔπεα Her.);<br /><b class="num">3)</b> [[жалкий]], [[плохой]] (χιτῶν Hom.; [[στολή]] Soph.; [[δέμας]] Eur.): ἀεικέα (sc. εἵματα) [[ἕσσαι]] Hom. ты одет в лохмотья;<br /><b class="num">4)</b> [[скудный]], [[незначительный]], [[ничтожный]] ([[μισθός]], [[ἄποινα]] Hom.);<br /><b class="num">5)</b> [[необычный]]: οὐδὲν ἦν ἀεικὲς κινηθῆναι Δῆλον Her. вполне естественно, что Делос пережил землетрясение. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 24: | Line 27: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ἀεικέλιος:''' -α, -ον ή -ος, -ον = [[ἀεικής]], σε Όμηρ., Ηρόδ.· συνηρ. [[αἰκέλιος]], σε Θέογν., Ευρ.· επίρρ. <i>-ίως</i>, σε Ομήρ. Οδ. | |lsmtext='''ἀεικέλιος:''' -α, -ον ή -ος, -ον = [[ἀεικής]], σε Όμηρ., Ηρόδ.· συνηρ. [[αἰκέλιος]], σε Θέογν., Ευρ.· επίρρ. <i>-ίως</i>, σε Ομήρ. Οδ. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 17:10, 3 October 2022
English (LSJ)
α, ον, Od.4.244, also ος, ον 19.341; poet. form of ἀεικής (inconvenient, unworthy, fatal, worthless, cowardly), 13.402, Il.14.84; contr. αἰκέλιος Thgn.1344, E.Andr.131 (lyr.): —of things, words, and actions; more rarely of persons, Od.6.242. Adv. ἀεικελίως = in an unfitting way, unworthily Od.8.231, 16.109, B.3.45.
Spanish (DGE)
v. αἰκέλιος.
French (Bailly abrégé)
η ou ος, ον :
inconvenant, honteux, déplorable.
Étymologie: ἀ, εἴκελος.
Russian (Dvoretsky)
ἀεικέλιος: и ἀεικής 2
1) недостойный, оскорбительный, унизительный, позорный (λοιγός, πληγαί Hom.; δεσμός Aesch.; δουλοσύνη Plut.);
2) непристойный, неприличный (ἔπεα Her.);
3) жалкий, плохой (χιτῶν Hom.; στολή Soph.; δέμας Eur.): ἀεικέα (sc. εἵματα) ἕσσαι Hom. ты одет в лохмотья;
4) скудный, незначительный, ничтожный (μισθός, ἄποινα Hom.);
5) необычный: οὐδὲν ἦν ἀεικὲς κινηθῆναι Δῆλον Her. вполне естественно, что Делос пережил землетрясение.
Greek (Liddell-Scott)
ἀεικέλιος: α, ον. Ὀδ. Δ. 244· ἀλλὰ καὶ -ος, -ον, Τ. 341· παράλληλος ποιητ. τύπος τοῦ ἀεικής, Ὀδ. Ν. 402., Ἰλ. Ξ. 84, Ἠρόδ. - συνεσταλμ. αἰκέλιος, Θέογν. 1344. Εὐρ. Ἀνδρ. 131. (λυρ.)· - ἐπὶ πραγμάτων, λόγων καὶ πράξεων· σπανιώτερον ἐπὶ προσώπων, Ὀδ. Ζ. 212· - ἐπίρρ. -ίως, Ὀδ. Θ. 231, Π. 109.
English (Autenrieth)
2 and 3, = ἀεικής: ill-favored, Od. 6.242; adv., ἀεικελίως: disgracefully.
Greek Monotonic
ἀεικέλιος: -α, -ον ή -ος, -ον = ἀεικής, σε Όμηρ., Ηρόδ.· συνηρ. αἰκέλιος, σε Θέογν., Ευρ.· επίρρ. -ίως, σε Ομήρ. Οδ.
