ἀπέχθομαι: Difference between revisions
ἰὼ, σκότος, ἐμὸν φάος, ἔρεβος ὦ φαεννότατον, ὡς ἐμοί, ἕλεσθ' ἕλεσθέ μ' οἰκήτορα → ah, darkness that is my light, gloom that is most bright for me, take me, take me to dwell in you
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=<i>c.</i> [[ἀπεχθάνομαι]]. | |btext=<i>c.</i> [[ἀπεχθάνομαι]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἀπέχθομαι:''' Theocr., Plut., Anth. = [[ἀπεχθάνομαι]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 27: | Line 30: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ἀπέχθομαι:''' μεταγεν. [[τύπος]] του [[ἀπεχθάνομαι]], σε Θεόκρ. κ.λπ.· το απαρ. <i>ἀπέχθεσθαι</i>, σε Όμηρ. κ.λπ., αποδίδεται με τον τύπο <i>ἀπεχθέσθαι</i>, απαρ. του [[ἀπηχθόμην]], αόρ. βʹ του [[ἀπεχθάνομαι]]. | |lsmtext='''ἀπέχθομαι:''' μεταγεν. [[τύπος]] του [[ἀπεχθάνομαι]], σε Θεόκρ. κ.λπ.· το απαρ. <i>ἀπέχθεσθαι</i>, σε Όμηρ. κ.λπ., αποδίδεται με τον τύπο <i>ἀπεχθέσθαι</i>, απαρ. του [[ἀπηχθόμην]], αόρ. βʹ του [[ἀπεχθάνομαι]]. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=to be [[hated]], incur [[hatred]] | |mdlsjtxt=to be [[hated]], incur [[hatred]] | ||
}} | }} | ||
Revision as of 18:08, 3 October 2022
English (LSJ)
later form of ἀπεχθάνομαι, Theoc.7.45, Lyc.116, AP5.176 (Mel.), Plu. Marc.22, etc.; for in E.Hipp.1260 ἐπάχθομαι is the better reading; and the inf. ἀπέχθεσθαι freq. found in codd. should be written ἀπεχθέσθαι, cf. ἀπεχθάνομαι.
Spanish (DGE)
• Morfología: [part. act. tard. ἀπέχθων SB 8421.3 (I a.C.)]
1 ser odioso c. dat. agente μοὶ καὶ τέκτων μέγ' ἀπέχθεται Theoc.7.45, cf. Lyc.116, AP 5.177 (Mel.), Plu.Marc.22, Luc.Tox.51
•abs. ἀπηχθόμην me hice odioso Archil.141.
2 en v. act. odiar μακρὰς ... ἀμβολάς SB l.c.
German (Pape)
[Seite 289] s. ἀπεχθάνομαι.
French (Bailly abrégé)
c. ἀπεχθάνομαι.
Russian (Dvoretsky)
ἀπέχθομαι: Theocr., Plut., Anth. = ἀπεχθάνομαι.
Greek (Liddell-Scott)
ἀπέχθομαι: μεταγεν. τύπος τοῦ ἀπεχθάνομαι κατὰ πρῶτον ἀπαντῶν ἐν Θεοκρ. 7. 45, Λυκ. 11, Ἀνθ. Π. 5. 177, Πλουτ. Μάρκελλ. 22, κτλ.: καθότι τὸ ἐν Εὐρ. Ἱππ. 1260 διωρθώθη ἤδη εἰς ἐπάχθομαι, καὶ τὸ ἀπαρέμ. ἀπέχθεσθαι (Ἰλ. Φ. 83, Εὐρ. Μήδ. 290, Θουκ. 1. 136, κτλ.) νῦν γράφεται ἀπεχθέσθαι, ὅπερ εἶναι ἀπαρέμ. τοῦ ἀπηχθόμην, ἀόρ. τοῦ ἀπεχθάνομαι, ἴδε Ἐλμσλ. Εὐρ. Μήδ. ἔνθ’ ἀνωτ.
Greek Monolingual
ἀπέχθομαι (Α)
βλ. απεχθάνομαι.
Greek Monotonic
ἀπέχθομαι: μεταγεν. τύπος του ἀπεχθάνομαι, σε Θεόκρ. κ.λπ.· το απαρ. ἀπέχθεσθαι, σε Όμηρ. κ.λπ., αποδίδεται με τον τύπο ἀπεχθέσθαι, απαρ. του ἀπηχθόμην, αόρ. βʹ του ἀπεχθάνομαι.
