δεκάδαρχος: Difference between revisions

From LSJ

Ἰατρὸς ἀδόλεσχος ἐπὶ τῇ νόσῳ νόσοςMedicus loquax, secundus aegro morbus est → Ein Arzt, der schwätzt, verdoppelt nur der Krankheit Last

Menander, Monostichoi, 268
m (Text replacement - "<b class="num">(\d+)\)" to "<b class="num">$1")
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(elnltext.*?) (\[)([\p{Greek}]+), ([\p{Greek}]+)(\])" to "$1 [$3, $4$5")
Line 20: Line 20:
}}
}}
{{elnl
{{elnl
|elnltext=δεκάδαρχος -ου, ὁ [δεκάς, ἄρχω] commandant over tien man (decurion).
|elnltext=δεκάδαρχος -ου, ὁ &#91;[[δεκάς]], [[ἄρχω]]] commandant over tien man (decurion).
}}
}}
{{elru
{{elru

Revision as of 13:57, 29 November 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: δεκᾰ́δαρχος Medium diacritics: δεκάδαρχος Low diacritics: δεκάδαρχος Capitals: ΔΕΚΑΔΑΡΧΟΣ
Transliteration A: dekádarchos Transliteration B: dekadarchos Transliteration C: dekadarchos Beta Code: deka/darxos

English (LSJ)

ὁ, A = δεκάρχης, commander of ten men, X.Cyr.8.1.14, Plb.6.25.2, Arr.Tact. 42.1, LXX Ex.18.21,25, De.1.15, 1 Ma.3.55. II = Lat. decemvir, D.H.10.60. III = τελώνης, Hsch. (Cf. δεκατ-.)

Spanish (DGE)

-ου, ὁ A oficial al mando de diez hombres
I milit.
1 decadarco oficial de caballería en el proyecto militar de Jenofonte, X.Eq.Mag.2.2, 4.9, Cyr.8.1.14.
2 en el ejército romano decurión jefe de una turma de la caballería, Plb.6.25.2, I.Vit.115, IGR 3.1207 (Palestina II d.C.), 3.1256 (Arabia), Hom.Clem.10.14, δεκ(ά)δαρχοι τῆς προ[γε] γ(ραμμένης) εἴλης IGLS 21(4).49 (Petra II/III d.C.), δ. ἐκ τοῦ ἀριθμοῦ τῶν σινγουλαρίων ἱππέων τῶν ... αὐτοκρατόρων SEG 41.1403 (Anazarbo III d.C.), δ. εἴλης πρώτης Ἰβηρῶν PBeatty Panop.2.37 (III d.C.), cf. quizá PBremen 37.7 (II d.C.), IMEG 26.2 (III d.C.).
3 en el Egipto romano decurión oficial con funciones judiciales y de policía SB 8004.3 (III d.C.).
II admin.
1 recaudador de impuestos quizá rel. c. el anterior, Hsch. (pero cf. δεκάδραχμος).
2 gener., en una organización de la sociedad sobre el modelo milit. decadarco, persona que manda sobre diez καὶ καταστήσεις αὐτοὺς ἐπ' αὐτῶν ... δεκαδάρχους LXX Ex.18.21, cf. De.1.15, 1Ma.3.55.
B miembro de un grupo de diez hombres o más
1 decurión, miembro de la curia o consejo municipal, concejal, IGR 3.1190 (Siria), 1.1371 (Egipto II d.C.), cf. quizá SEG 32.1473 (Siria III d.C.).
2 en Roma decénviro D.H.10.60, cf. δεκαδάρχης, δεκάταρχος.

German (Pape)

[Seite 542] ὁ, Anführer von 10 Mann, Decurio, Xen. Cyr. 8, 1, 14 u. sonst. Bei den Nömern Decemvir, D. Hal. 10, 60. Vgl. δέκαρχος.

French (Bailly abrégé)

ου (ὁ) :
décurion, commandant de dix hommes ; à Rome décemvir.
Étymologie: δεκάς, ἄρχω.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

δεκάδαρχος -ου, ὁ [δεκάς, ἄρχω] commandant over tien man (decurion).

Russian (Dvoretsky)

δεκάδαρχος:декадарх, командир декады (см. δεκάς
2 Xen.

Greek Monolingual

δεκάδαρχος και δεκαδάρχης, ο (Α)
1. ο δέκαρχος, ο επικεφαλής δέκα ανδρών
2. ένας από τους δέκα άρχοντες της Ρώμης
3. τελώνης.

Greek Monotonic

δεκάδαρχος: ὁ, επικεφαλής, αρχηγός δέκα ανδρών, Λατ. decurio, σε Ξεν.

Greek (Liddell-Scott)

δεκάδαρχος: ὁ, = δεκάρχης, ὁ ἄρχων ἐπὶ δέκα ἀνδρῶν, Λατ. decurio, Ξεν. Κύρ. 8. 1, 14, κτλ. ΙΙ. τὸ Ρωμ. decemvir, Διον. Ἁλ. 10. 60.

Middle Liddell


a commander of ten, Lat. decurio, Xen.