πεπασμός: Difference between revisions

From LSJ

Λογισμός ἐστι φάρμακον λύπης μόνος → Ratio remedium est unum maestitudinis → Vernunft allein heilt Menschen von der Traurigkeit

Menander, Monostichoi, 315
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1")
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(<\/b>) ([a-zA-ZÀ-ÿŒ'œ ]+)\.<br" to "$1 $2.<br")
Line 14: Line 14:
}}
}}
{{bailly
{{bailly
|btext=οῦ (ὁ) :<br /><b>1</b> <i>c.</i> [[πέπανσις]];<br /><b>2</b> suppuration.<br />'''Étymologie:''' [[πεπαίνω]].
|btext=οῦ (ὁ) :<br /><b>1</b> <i>c.</i> [[πέπανσις]];<br /><b>2</b> [[suppuration]].<br />'''Étymologie:''' [[πεπαίνω]].
}}
}}
{{ls
{{ls

Revision as of 10:48, 30 November 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: πεπασμός Medium diacritics: πεπασμός Low diacritics: πεπασμός Capitals: ΠΕΠΑΣΜΟΣ
Transliteration A: pepasmós Transliteration B: pepasmos Transliteration C: pepasmos Beta Code: pepasmo/s

English (LSJ)

ὁ, A = πέπανσις: in Medic., concoction of sputum or urine, Hp.Epid.1.2, 3.10 (pl.); πεπασμοὶ σπέρματος Aret.CD1.4. 2 suppuration, Hp.Epid.3.4.

German (Pape)

[Seite 559] ὁ, = πέπανσις, Galen.

French (Bailly abrégé)

οῦ (ὁ) :
1 c. πέπανσις;
2 suppuration.
Étymologie: πεπαίνω.

Greek (Liddell-Scott)

πεπασμός: ὁ, = πέπανσις˙ παρ’ Ἰατρ. ἡ τῶν χυμῶν πέψις, Λατ. concoctio, Ἱππ. Ἐπιδημ. τὸ Αʹ, 940, πρβλ. 1086˙ - ὡσαύτως ἐμπύησις, ὁ αὐτ. ἐν Ἐπιδημ. τὸ Γʹ, 1083.

Greek Monolingual

ὁ, Α πεπαίνω
1. πέπανσις
2. ιατρ. α) (για το φλέγμα ή για τα ούρα) μείωση της δριμύτητας, μαλάκωμα
β) εμπύηση.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

πεπασμός -οῦ, ὁ [πεπαίνω] geneesk., rijping, kloddervorming (van speeksel, urine of etter).