θεόμορφος: Difference between revisions
ὃν οὐ τύπτει λόγος οὐδὲ ῥάβδος → if words don't get through, neither a beating will | if the carrot doesn't work, the stick will not work either | whom words do not strike, neither does the rod
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
m (Text replacement - "(sc. " to "(''sc.'' ") |
||
| Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''θεόμορφος:''' [[с божественной наружностью]], [[богоподобный]] (sc. [[παῖς]] Anth.). | |elrutext='''θεόμορφος:''' [[с божественной наружностью]], [[богоподобный]] (''[[sc.]]'' [[παῖς]] Anth.). | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Revision as of 11:21, 30 November 2022
English (LSJ)
ον, of form divine, AP12.196 (Strat.).
German (Pape)
[Seite 1196] von göttlicher Gestalt, Strat. 38 (XII, 196).
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
d'une forme ou d'une beauté divine.
Étymologie: θεός, μορφή.
Russian (Dvoretsky)
θεόμορφος: с божественной наружностью, богоподобный (sc. παῖς Anth.).
Greek (Liddell-Scott)
θεόμορφος: -ον, θείαν ἔχων μορφή, Ἀνθ. Π. 12. 196· - οὐσιαστ. θεομορφία, ἡ, Θ. Στουδ. σ. 1273, ἔκδ. Μί.
Greek Monolingual
-η, -ο (Α θεόμορφος, -ον)
αυτός που έχει μορφή θεού, ο ωραίος σαν θεός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θεο- + -μορφος (< μορφή), πρβλ. άμορφος, πολύμορφος. Ο νεοελλ. τ. < θε- (βλ. θεο-) + όμορφος (< εύ-μορφος)].
Greek Monotonic
θεόμορφος: -ον (μορφή), αυτός που έχει θεϊκή μορφή, σε Ανθ. Π.
