παρρησιαστής: Difference between revisions
οὕτως ἐξ ἐχθρῶν αὐτοκτόνα πέμπετο δῶρα, ἐν χάριτος προφάσει μοῖραν ἔχοντα μόρου → thus mutual gifts that bring death were bestowed by enemies, gifts that brought the lot of death in the name of a favor
m (pape replacement) |
m (Text replacement - "(?s)({{elru\n\|elrutext.*}}\n)({{.*}}\n)({{pape.*}})" to "$3 $1$2") |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{elnl | {{elnl | ||
|elnltext=παρρησιαστής -οῦ, ὁ [παρρησιάζομαι] vrijmoedig spreker:. παρρησιαστὴς... διὰ τὸ καταφρονητικὸς εἶναι vrijmoedig sprekend omdat hij anderen minacht Aristot. EN 1124b29. | |elnltext=παρρησιαστής -οῦ, ὁ [παρρησιάζομαι] vrijmoedig spreker:. παρρησιαστὴς... διὰ τὸ καταφρονητικὸς εἶναι vrijmoedig sprekend omdat hij anderen minacht Aristot. EN 1124b29. | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=ὁ, <i>der [[freimütig]] Sprechende</i>; Arist. <i>eth</i>. 4.3; Luc. <i>deor. conc</i>. 3 und andere Spätere | |||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
| Line 30: | Line 33: | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[παρρησιαστής]], οῦ, ὁ, [from [[παρρησιάζομαι]]<br />a [[free]] [[speaker]], Arist. | |mdlsjtxt=[[παρρησιαστής]], οῦ, ὁ, [from [[παρρησιάζομαι]]<br />a [[free]] [[speaker]], Arist. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 12:37, 30 November 2022
English (LSJ)
οῦ, ὁ, outspoken person, Arist.EN 1124b29, Phld.Lib.p.62 O. (pl.), D.S.14.5, Luc.Deor.Conc.3.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
qui parle franchement.
Étymologie: παρρησιάζομαι.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
παρρησιαστής -οῦ, ὁ [παρρησιάζομαι] vrijmoedig spreker:. παρρησιαστὴς... διὰ τὸ καταφρονητικὸς εἶναι vrijmoedig sprekend omdat hij anderen minacht Aristot. EN 1124b29.
German (Pape)
ὁ, der freimütig Sprechende; Arist. eth. 4.3; Luc. deor. conc. 3 und andere Spätere
Russian (Dvoretsky)
παρρησιαστής: οῦ 2 ὁ откровенно высказывающийся, прямодушный человек Arst., Luc., Diod.
Greek (Liddell-Scott)
παρρησιαστής: -οῦ, ὁ, ὁ ἐλευθέρως ὁμιλῶν, ἐλευθερόστομος ἄνθρωπος, Ἀριστ. Ἠθικ. Ν. 4. 3, 28, Διόδ. 14 .5, Λουκ. Θεῶν Ἐκκλησ. 3.
Greek Monolingual
ὁ, Α παρρησιάζομαι
αυτός που μιλά με παρρησία.
Greek Monotonic
παρρησιαστής: -οῦ, ὁ, ελεύθερος ομιλητής, σε Αριστ.
Middle Liddell
παρρησιαστής, οῦ, ὁ, [from παρρησιάζομαι
a free speaker, Arist.
