ὑψίκερως: Difference between revisions
Πρὸς υἱὸν ὀργὴν οὐκ ἔχει χρηστὸς πατήρ → Boni parentis ira nulla in filium → Ein guter Vater zürnt nicht gegen seinen Sohn
m (Text replacement - "Trach" to "Trach") |
mNo edit summary |
||
Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=ων, gen. ω, <i> | |ptext=ων, gen. ω, <i>[[hoch gehörnt]]</i>; [[ἔλαφος]], <i>[[mit hohem Geweih]], Od</i>. 10.158; [[ταῦρος]] Soph. <i>Trach</i>. 506; Archipp. bei Ath. 656b. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ὑψίκερως:''' gen. κερω высокорогий ([[ἔλαφος]] Hom.; [[ταῦρος]] Soph.). | |elrutext='''ὑψίκερως:''' gen. κερω [[высокорогий]] ([[ἔλαφος]] Hom.; [[ταῦρος]] Soph.). | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Line 23: | Line 23: | ||
}} | }} | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth | ||
|auten=([[κέρας]]): [[with]] [[lofty]] | |auten=([[κέρας]]): [[with]] [[lofty]] [[antler]]s, Od. 10.158†. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm |
Revision as of 07:07, 9 May 2023
English (LSJ)
ων, gen. ω, (< κέρας) high-horned, ἔλαφος Od. 10.158; ὑψίκερω… φάσμα ταύρου S. Tr. 507 (lyr.); metaplast. acc., ὑψικέρατα πέτραν a high-peaked rock, Pi. Fr. 325; acc. fem., ὑψικέραν βοῦν B. 15.22.
French (Bailly abrégé)
ως, ων ; gén. ω;
aux hautes cornes.
Étymologie: ὕψι, κέρας.
German (Pape)
ων, gen. ω, hoch gehörnt; ἔλαφος, mit hohem Geweih, Od. 10.158; ταῦρος Soph. Trach. 506; Archipp. bei Ath. 656b.
Russian (Dvoretsky)
ὑψίκερως: gen. κερω высокорогий (ἔλαφος Hom.; ταῦρος Soph.).
Greek (Liddell-Scott)
ὑψίκερως: -ων, γεν. -ω, (κέρας) ὁ ἔχων ὑψηλὰ κέρατα, ἔλαφος Ὀδ. Κ. 158· ὑψίκερω… φάσμα ταύρου Σοφ. Τραχ. 507· ― ἔχομεν ὡσαύτως αἰτ. κατὰ μεταπλασμόν, ὑψικέρᾱτα πέτραν, βράχον ὑψικόρυφον, Πινδ. (Ἀποσπ. 285) παρ’ Ἀριστοφ. ἐν Νεφ. 597, πρβλ. Λοβέκ. εἰς Φρύν. 658, Χοιροβ. 50. 12.
English (Autenrieth)
(κέρας): with lofty antlers, Od. 10.158†.
Greek Monotonic
ὑψίκερως: -ων (κέρας), γεν. -ω, αυτός που έχει ψηλά κέρατα, σε Ομήρ. Οδ., Σοφ.· επίσης κατά μεταπλασμό, αιτ., ὑψικέρᾱτα πέτραν, βράχος με ψηλή κορυφή, σε Πίνδ. παρ' Αριστοφ.
Middle Liddell
ὑψί-κερως, ων, κέρας
high-horned, Od., Soph.: —also metapl. acc. ἱψικέρᾱτα πέτραν a high-peaked rock, Pind. ap. Ar.