σπαράττω

Middle Liddell

akin to σπαίρω
1. to tear, rend in pieces, mangle, Lat. lacerare, Eur., Ar.:—Mid., σπαράσσεσθαι κόμας to tear one's hair, Eur.
2. to rend asunder, Aesch.
3. metaph. to pull to pieces, attack, Lat. conviciis lacerare, Ar., Plat.

German (Pape)

[Seite 916] att. -ττω, zerren, zupfen, zerreißen, zerfleischen; φάραγγα βροντῇ καὶ κεραυνίᾳ φλογὶ πατὴρ σπαράξει τήνδε, Aesch. Prom. 1020; σάρκας ἐσπάραξ' ἀπ' ὀστέων, Eur. Med. 1217 (vgl. Plut. Artax. 18 Luc. Tox. 43); auch med., οὐ σπαράξομαι κόμαν, Andr. 1210; ἄνδρα σπαράττων καὶ ταράττων καὶ κυκῶν, Ar. Ach. 658; τῷ ἕλκειν καὶ σπαράττειν τῷ λόγῳ τοὺς πλησίον, Plat. Rep. VII, 539 b, schmähen, wie σπαράττειν τὰς κληρωτὰς ἀρχάς, Dem. 25, 50; ὑπὸ πιθήκων καὶ ἀλωπέκων σπαράττεσθαι, Luc. Alex. 2; λώβαις σπαράττειν τινά, Einen durch Schmach und Verderben zu Grunde richten, Lycophr. 656.

French (Bailly abrégé)

ao. ἐσπάραξα, pf. inus.
Pass. ao. ἐσπαράχθην;
déchirer ; saisir (comme pour arracher) : κόμης EUR par la chevelure;
Moy. σπαράσσομαι = s'arracher : κόμαν EUR les cheveux;
NT: secouer ; convulser.
Étymologie: σπάω.

Russian (Dvoretsky)

σπᾰράσσω: атт. σπᾰράττω (fut. σπαράξω)
1 отрывать, срывать, сдирать (σάρκας ἀπ᾽ ὀστέων Eur.): σ. τὰς γνάθους (sc. ἑαυτοῦ) Arph. раздирать себе лицо; σπαράσσεσθαι κόμας Eur. рвать на себе волосы;
2 разрывать на части, растерзывать (τινά Arph.; φάραγγα κεραυνίᾳ φλογὶ σ. Aesch.);
3 терзать, мучить (τινὰ τῷ λόγῳ Plat.);
4 схватывать, овладевать (τινά NT).

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

σπαράττω, Ion. σπαράσσω [~ σπαίρω?, σπάω?] aor. ἐσπάραξα, aor. pass. ἐσπαράχθην, fut. σπαράξω. verscheuren, afscheuren, in stukken scheuren, openrijten:; ( ἑαυτοῦ ) σ. τὰς γνάθους zijn eigen wangen openrijten Aristoph. Ran. 428; med..; οὐ σπαράξομαι κόμαν; zal ik mij de haren niet uitrukken? Eur. Andr. 1209; overdr.. σπαράττειν τῷ λόγῳ τοὺς πλησίον ἀεί iedereen die telkens maar in de buurt komt verbaal aan stukken scheuren Plat. Resp. 539b. wegsleuren: pass.. πρὶν σπαράσσεσθαι κόμης voordat ik word weggesleurd aan mijn haar Eur. IA 1458. doen stuiptrekken. NT Marc. 1.26.