δρυοκολάπτης: Difference between revisions
τὸ γὰρ μυστήριον ἤδη ἐνεργεῖται τῆς ἀνομίας· μόνον ὁ κατέχων ἄρτι ἕως ἐκ μέσου γένηται. (2Thess 2:7) → For the mystery of lawlessness is already at work — just at work until the one who is now constraining it is taken out.
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)( [ὁἡ]) ([\p{Cyrillic}\s]+) ([a-zA-Z:\(])" to "$1 $2 $3") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=dryokolaptis | |Transliteration C=dryokolaptis | ||
|Beta Code=druokola/pths | |Beta Code=druokola/pths | ||
|Definition= | |Definition=δρυοκολάπτου, ὁ, [[woodpecker]], of which Arist. distinguishes four species, the [[great black]], [[Picus martius]], the [[green]], [[Picus viridis]], and the [[spotted]] (both [[greater]] and less). Picus major and [[minor]], [[HA]]593a5, cf. 614b7, Str.5.4.2; = Lat. [[picus]], D.H.1.14:—also [[δρυκολάπτης]], Ar.''Av.''480,979; [[δρυοκόλαψ]], [[Hesychius Lexicographus|Hsch.]] [[sub verbo|s.v.]] [[ἵπτα]] (prob. l.); [[δρυοκόπος]], [[Aristotle|Arist.]]''[[De Partibus Animalium|PA]]''662b7. | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE | ||
Revision as of 10:27, 25 August 2023
English (LSJ)
δρυοκολάπτου, ὁ, woodpecker, of which Arist. distinguishes four species, the great black, Picus martius, the green, Picus viridis, and the spotted (both greater and less). Picus major and minor, HA593a5, cf. 614b7, Str.5.4.2; = Lat. picus, D.H.1.14:—also δρυκολάπτης, Ar.Av.480,979; δρυοκόλαψ, Hsch. s.v. ἵπτα (prob. l.); δρυοκόπος, Arist.PA662b7.
Spanish (DGE)
-ου, ὁ orn. pájaro carpintero Arist.Mir.831b5, Thphr.HP 9.8.6, D.H.1.14.5, Str.5.4.2, Plu.2.268f, Cyran.3.12.1, varias especies, Arist.HA 593a5, 614b7, cf. tb. δρυκολάπτης.
German (Pape)
[Seite 669] ὁ, Baumhacker, Specht; Arist. H. A. 8, 3; Strab. 5, 4, 2, wo Cas. δρυκολάπτης hat, s. d. W.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
pivert, oiseau.
Étymologie: δρῦς, κολάπτω.
Russian (Dvoretsky)
δρυοκολάπτης: ου ὁ дятел Arst., Plut.
Greek (Liddell-Scott)
δρυοκολάπτης: -ου, ὁ, «ξυλοφαγᾶς», οὗ ὁ Ἀριστ. τρία εἴδη διακρίνει (Picus viridis, P. major καί minor), Ἱ. Ζ. 8. 3, 7, πρβλ. 9. 9, 1·- ὡσαύτως δρυκολάπτης, Ἀριστοφ. Ὄρν. 480, 979, Στράβ.· παρ’ Ἡσυχ. δρυοκόλαψ· καὶ δρυοκόπος ἐν Ἀριστ. Ζ. Μ. 3. 1, 15.
Greek Monolingual
ο (ΑΜ δρυοκολάπτης)
πτηνό που τρέφεται με έντομα και κάμπιες τις οποίες ανακαλύπτει κάτω από τον φλοιό τών δέντρων του δάσους.
Greek Monotonic
δρυοκολάπτης: -ου, ὁ (κολάπτω), τρυποκάρυδος, σε Αριστοφ.· δρυκολάπτης, σε Αριστοφ.
Middle Liddell
δρυο-κολάπτης, ου, n n n κολάπτω
the woodpecker, Arist. δρυκολάπτης, in Ar.
Mantoulidis Etymological
(=ξυλοφάγος). Σύνθετο ἀπό τίς λέξεις: δρῦς + κολάπτω (=σκαλίζω). Γιά ἄλλα παράγωγα δές στή λέξη Δρυάς.
