συμπληρωτικός: Difference between revisions

From LSJ

Τὸ δὴ τρέφον με τοῦτ' ἐγὼ λέγω θεόν → Denn ich bezeichne das, was mich ernährt, als Gott → Denn was mir Nahrung gibt, bezeichne ich als Gott

Menander, Monostichoi, 490
m (Text replacement - "   <span class="bld">" to "<span class="bld">")
m (LSJ1 replacement)
 
(7 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=symplirotikos
|Transliteration C=symplirotikos
|Beta Code=sumplhrwtiko/s
|Beta Code=sumplhrwtiko/s
|Definition=ή, όν, <span class="sense"><span class="bld">A</span> <b class="b2">able to complete, forming an essential part of</b>, ὑγιείας <span class="bibl">Epicur.<span class="title">Ep.</span> 3p.64U.</span>; <b class="b3">εὐδαιμονίας, τελειότητος</b>, <span class="title">Stoic.</span>3.18,35; τῆς ἐννοίας ἢ τῆς οὐσίας Gal.6.200, cf. <span class="bibl">Plot.2.6.1</span>, <span class="bibl">6.2.15</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> [[causing congestion]], τῆς κεφαλῆς Antyll. ap. <span class="bibl">Orib.6.1.8</span>, <span class="bibl">Sor.1.119</span>: abs., σ. τὸ καστόριον <span class="bibl">Id.2.85</span>.</span>
|Definition=συμπληρωτική, συμπληρωτικόν,<br><span class="bld">A</span> [[able to complete]], [[forming an essential part of]], ὑγιείας Epicur.''Ep.'' 3p.64U.; [[εὐδαιμονίας]], [[τελειότητος]], ''Stoic.''3.18,35; τῆς ἐννοίας ἢ τῆς οὐσίας Gal.6.200, cf. Plot.2.6.1, 6.2.15.<br><span class="bld">2</span> [[causing congestion]], τῆς κεφαλῆς Antyll. ap. Orib.6.1.8, Sor.1.119: abs., σ. τὸ καστόριον Id.2.85.
}}
}}
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0988.png Seite 988]] ή, όν, zum Ausfüllen, Vollzähigmachen gehörig, vollendend; τῆς τελειότητος Plut. dv. Stoic. 4; S. Emp. oft.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0988.png Seite 988]] ή, όν, zum Ausfüllen, Vollzähigmachen gehörig, vollendend; τῆς τελειότητος Plut. dv. Stoic. 4; S. Emp. oft.
}}
{{bailly
|btext=ή, όν :<br />propre à remplir, achever <i>ou</i> compléter.<br />'''Étymologie:''' [[συμπληρόω]].
}}
{{elru
|elrutext='''συμπληρωτικός:''' [[выполняющий]], [[довершающий]], [[доводящий до конца]] (τινος Plut. Epicur. ap. Diog. L., Sext.).
}}
}}
{{ls
{{ls
|lstext='''συμπληρωτικός''': -ή, -όν, ὁ εἰς συμπλήρωσιν [[ἐπιτήδειος]], τινος Ἐπίκουρ. παρὰ Διογ. Λ. 10. 131, Πλούτ. 2. 1060C, κτλ. Ἐπίρρ. -κῶς. Διονύσ. Ἀρεοπ.· οὕτω, συμπληρωματικῶς, Εὐστ. εἰς Διον. Π. 41.
|lstext='''συμπληρωτικός''': -ή, -όν, ὁ εἰς συμπλήρωσιν [[ἐπιτήδειος]], τινος Ἐπίκουρ. παρὰ Διογ. Λ. 10. 131, Πλούτ. 2. 1060C, κτλ. Ἐπίρρ. -κῶς. Διονύσ. Ἀρεοπ.· οὕτω, συμπληρωματικῶς, Εὐστ. εἰς Διον. Π. 41.
}}
{{bailly
|btext=ή, όν :<br />propre à remplir, achever <i>ou</i> compléter.<br />'''Étymologie:''' [[συμπληρόω]].
}}
}}
{{grml
{{grml
|mltxt=-ή, -ό / [[συμπληρωτικός]], -ή, -όν, ΝΜΑ [[συμπληρῶ]]<br />[[κατάλληλος]] για [[συμπλήρωση]], για [[ολοκλήρωση]], [[συμπληρωματικός]]<br /><b>μσν.-αρχ.</b><br /><b>1.</b> αυτός που αποτελεί ουσιώδες [[μέρος]], απαραίτητο [[στοιχείο]] («μὴ δύνασθαί τινος τῶν συμπληρωτικῶν τῆς φύσεως λείποντος [[ἄνθρωπος]] λέγεσθαι», Γρηγ. Νύσσ.)<br /><b>2.</b> ο αλληλοσυμπληρούμενος με κάποιον [[άλλο]] («κοινωνοῡντα τοῡ [[εἶναι]], οὐχ ὡς συμπληρωτικὰ τῆς [[ἀλλήλων]] οὐσίας», <b>Λεόντ. Βυζ.</b>)<br /><b>αρχ.</b><br />αυτός που προκαλεί [[συμφόρηση]] («συμπληρωτικὸν τὸ [[καστόριον]]», Σωρ.). Επίρ. <i>συμπληρωτικῶς</i> Α<br />με τρόπο συμπληρωτικό, [[έτσι]] που να ολοκληρώνεται [[κάτι]].
|mltxt=-ή, -ό / [[συμπληρωτικός]], -ή, -όν, ΝΜΑ [[συμπληρῶ]]<br />[[κατάλληλος]] για [[συμπλήρωση]], για [[ολοκλήρωση]], [[συμπληρωματικός]]<br /><b>μσν.-αρχ.</b><br /><b>1.</b> αυτός που αποτελεί ουσιώδες [[μέρος]], απαραίτητο [[στοιχείο]] («μὴ δύνασθαί τινος τῶν συμπληρωτικῶν τῆς φύσεως λείποντος [[ἄνθρωπος]] λέγεσθαι», Γρηγ. Νύσσ.)<br /><b>2.</b> ο αλληλοσυμπληρούμενος με κάποιον [[άλλο]] («κοινωνοῦντα τοῦ [[εἶναι]], οὐχ ὡς συμπληρωτικὰ τῆς [[ἀλλήλων]] οὐσίας», <b>Λεόντ. Βυζ.</b>)<br /><b>αρχ.</b><br />αυτός που προκαλεί [[συμφόρηση]] («συμπληρωτικὸν τὸ [[καστόριον]]», Σωρ.). Επίρ. <i>συμπληρωτικῶς</i> Α<br />με τρόπο συμπληρωτικό, [[έτσι]] που να ολοκληρώνεται [[κάτι]].
}}
{{elru
|elrutext='''συμπληρωτικός:''' выполняющий, довершающий, доводящий до конца (τινος Plut. Epicur. ap. Diog. L., Sext.).
}}
}}

Latest revision as of 10:31, 25 August 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: συμπληρωτικός Medium diacritics: συμπληρωτικός Low diacritics: συμπληρωτικός Capitals: ΣΥΜΠΛΗΡΩΤΙΚΟΣ
Transliteration A: symplērōtikós Transliteration B: symplērōtikos Transliteration C: symplirotikos Beta Code: sumplhrwtiko/s

English (LSJ)

συμπληρωτική, συμπληρωτικόν,
A able to complete, forming an essential part of, ὑγιείας Epicur.Ep. 3p.64U.; εὐδαιμονίας, τελειότητος, Stoic.3.18,35; τῆς ἐννοίας ἢ τῆς οὐσίας Gal.6.200, cf. Plot.2.6.1, 6.2.15.
2 causing congestion, τῆς κεφαλῆς Antyll. ap. Orib.6.1.8, Sor.1.119: abs., σ. τὸ καστόριον Id.2.85.

German (Pape)

[Seite 988] ή, όν, zum Ausfüllen, Vollzähigmachen gehörig, vollendend; τῆς τελειότητος Plut. dv. Stoic. 4; S. Emp. oft.

French (Bailly abrégé)

ή, όν :
propre à remplir, achever ou compléter.
Étymologie: συμπληρόω.

Russian (Dvoretsky)

συμπληρωτικός: выполняющий, довершающий, доводящий до конца (τινος Plut. Epicur. ap. Diog. L., Sext.).

Greek (Liddell-Scott)

συμπληρωτικός: -ή, -όν, ὁ εἰς συμπλήρωσιν ἐπιτήδειος, τινος Ἐπίκουρ. παρὰ Διογ. Λ. 10. 131, Πλούτ. 2. 1060C, κτλ. Ἐπίρρ. -κῶς. Διονύσ. Ἀρεοπ.· οὕτω, συμπληρωματικῶς, Εὐστ. εἰς Διον. Π. 41.

Greek Monolingual

-ή, -ό / συμπληρωτικός, -ή, -όν, ΝΜΑ συμπληρῶ
κατάλληλος για συμπλήρωση, για ολοκλήρωση, συμπληρωματικός
μσν.-αρχ.
1. αυτός που αποτελεί ουσιώδες μέρος, απαραίτητο στοιχείο («μὴ δύνασθαί τινος τῶν συμπληρωτικῶν τῆς φύσεως λείποντος ἄνθρωπος λέγεσθαι», Γρηγ. Νύσσ.)
2. ο αλληλοσυμπληρούμενος με κάποιον άλλο («κοινωνοῦντα τοῦ εἶναι, οὐχ ὡς συμπληρωτικὰ τῆς ἀλλήλων οὐσίας», Λεόντ. Βυζ.)
αρχ.
αυτός που προκαλεί συμφόρηση («συμπληρωτικὸν τὸ καστόριον», Σωρ.). Επίρ. συμπληρωτικῶς Α
με τρόπο συμπληρωτικό, έτσι που να ολοκληρώνεται κάτι.