κοτυλίσκος: Difference between revisions
Ὥσπερ αὐτοῦ τοῦ ἡλίου μὴ ὄντος καυστικοῦ, ἀλλ' οὔσης ζωτικῆς καὶ ζωοποιοῦ θέρμης ἐν αὐτῷ καὶ ἀπλήκτου, ὁ ἀὴρ παθητικῶς δέχεται τὸ ἀπ' αὐτοῦ ϕῶς καὶ καυστικῶς· οὕτως οὖν ἁρμονίας οὔσης ἐν αὐτοῖς τινὸς καὶ ἑτέρου εἴδους ϕωνῆς ἡμεῖς παθητικῶς ἀκούομεν → Just as although the Sun itself does not cause burning but has a heat in it that is life-giving, life-engendering, and mild, the air receives light from it by being affected and burned, so also although there is a certain harmony and a different kind of voice in them, we hear it by being affected.
m (Text replacement - "(?s)({{elru\n\|elrutext.*}}\n)({{.*}}\n)({{pape.*}})" to "$3 $1$2") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=kotyliskos | |Transliteration C=kotyliskos | ||
|Beta Code=kotuli/skos | |Beta Code=kotuli/skos | ||
|Definition=ὁ, Dim. of [[κοτύλη]], < | |Definition=ὁ, ''Dim. of'' [[κοτύλη]],<br><span class="bld">A</span> [[little cup]], Ar.''Fr.''380, etc.:—also [[κοτυλίσκη]], ἡ, Pherecr.69; κοτυλ-ίσκιον, τό, [[Aristophanes|Ar.]]''[[Acharnians|Ach.]]'' 459.<br><span class="bld">II</span> a kind of [[cake]], Heracleo ap.Ath.14.647b.<br><span class="bld">III</span> [[pit]] used for sacrificing to Earth, [[Hesychius Lexicographus|Hsch.]] | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
Latest revision as of 10:35, 25 August 2023
English (LSJ)
ὁ, Dim. of κοτύλη,
A little cup, Ar.Fr.380, etc.:—also κοτυλίσκη, ἡ, Pherecr.69; κοτυλ-ίσκιον, τό, Ar.Ach. 459.
II a kind of cake, Heracleo ap.Ath.14.647b.
III pit used for sacrificing to Earth, Hsch.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
1 coupe sacrée aux fêtes de bacchus;
2 sorte de gâteau.
Étymologie: κοτύλη.
German (Pape)
ὁ, = κοτυλίσκη, nach Ath. XI.479c ein heiliger, bei den Festen des Bacchus gebrauchter Becher. – Auch eine Art Kuchen, Ath. XIV.647b.
Russian (Dvoretsky)
κοτῠλίσκος: ὁ священная чаша (в празднествах Вакха) Arph.
Greek (Liddell-Scott)
κοτῠλίσκος: ὁ, ὑποκορ. τοῦ κοτύλη, μικρὸν ποτήριον, Ἀριστοφ. παρ’ Ἀθην. 479C, κτλ.· ὡσαύτως κοτυλίσκη, ἡ, Φερεκρ. ἐν «Κοριαννοῖ» 3, 4· -ίσκιον, τό, Ἀριστοφ. Ἀχ. 459. ΙΙ. εἶδος πλακοῦντος, Ἀθήν. 647Β. ΙΙΙ. «βόθρος εἰς ὃν τὸ αἷμα τῶν τῇ γῇ θυομένων ἐνέβαλλον» Ἡσύχ.
Greek Monolingual
κοτυλίσκος, ὁ (Α)
1. μικρό ποτήρι
2. είδος πίτας
3. (κατά τον Ησύχ.) κοίλωμα στο οποίο έριχναν το αίμα τών ζώων που θυσίαζαν.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κοτύλη + υποκορ. κατάλ. -ίσκος (πρβλ. αστερίσκος, ορμίσκος)].
