ἀκώλυτος: Difference between revisions
Θεοῦ γὰρ οὐδεὶς χωρὶς (ἐκτὸς οὐδεὶς) εὐτυχεῖ βροτῶν → Nullus beatus absque numine est dei → Glückselig Gott allein und sonst kein Sterblicher
m (Text replacement - " LXX " to " LXX ") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (11 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=akolytos | |Transliteration C=akolytos | ||
|Beta Code=a)kw/lutos | |Beta Code=a)kw/lutos | ||
|Definition= | |Definition=ἀκώλυτον, [[unhindered]], Luc.''Tim.''18; [[τύχη]], of death, ''Epigr.Gr.'' 149.8 (Rhenea), etc. Adv. [[ἀκωλύτως]] [[Plato|Pl.]]''[[Cratylus|Cra.]]''415d, Chrysipp.Stoic.2.269, Str.17.1.25, ''Act.Ap.''28.31, etc.; γλῶσσα ἀ. ῥέουσα Procop.''Ep.'' 46; also [[ἀκωλυτί]] [Democr.] in Fabr.''Bibl.''4.338. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{DGE | ||
| | |dgtxt=-ον<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[no impedido o estorbado]], [[exento de obstáculos]] πνεῦμα [[LXX]] <i>Sap</i>.7.23, ἔξοδος Luc.<i>Tim</i>.18, cf. <i>SEG</i> 46.1669.10 (Hierápolis II/III d.C.), [[εἴσοδος]] Hdn.1.13.1, cf. A.D.<i>Synt</i>.277.22<br /><b class="num">•</b>fig. del bien, Plu.2.137e, del libre albedrío, Arr.<i>Epict</i>.3.3.10, 1.4.18, cf. Dam.<i>in Phlb</i>.154<br /><b class="num">•</b>[[que carece de trabas o impedimento]] ἡ χρῆσις ... τοῦ μνημείου <i>ISmyrna</i> 212.5.<br /><b class="num">2</b> [[que no puede ser impedido]], [[ineluctable]] ἀκώλυτοι (ἐστί) γὰρ οἱ μαινόμενοι pues a los locos no se les puede impedir (el impulso hacia lo que desean)</i>, Artem.3.42, τύχη de la muerte <i>GVI</i> 662.8 (Renea II/I a.C.).<br /><b class="num">II</b> adv. -ως [[sin impedimento]], [[sin trabas]] Pl.<i>Cra</i>.415d, Chrysipp.<i>Stoic</i>.2.269, Str.17.1.25, <i>Act.Ap</i>.28.31, <i>SB</i> 7444.11 (I d.C.), Anon.Lond.20.44, Arr.<i>Epict</i>.3.12.4, <i>IStratonikeia</i> 202.29 (II d.C.), <i>PAbinn</i>.62.16 (IV d.C.), <i>PFlor</i>.93.24 (VI d.C.). | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />non empêché, libre.<br />'''Étymologie:''' ἀ, [[κωλύω]]. | |btext=ος, ον :<br />[[non empêché]], [[libre]].<br />'''Étymologie:''' [[ἀ]], [[κωλύω]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=[[ἀκώλυτος]] -ον [ἀ-, [[κωλύω]] [[ongehinderd]], [[vrij]]. | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=[ῡ], <i>[[ungehindert]], frei</i>, Luc. <i>Tim</i>. 18; Herodian. 1.13.2, und [[öfter]].<br><b class="num">• Adv.</b> [[ἀκωλύτως]], Plat. <i>Crat</i>. 415d; oft Herodian. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἀκώλῡτος:''' [[беспрепятственный]] ([[ἔξοδος]] Luc.): τὸ πρός τι ἀκώλυτον Plut. беспрепятственный доступ к чему-л. | |||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ἀκώλῡτος''': -ον, ὁ μὴ κωλυόμενος, Λουκ. Τίμ. 18, Συλλ. Ἐπιγρ. 2321. 8, κτλ. - Ἐπίρρ. -τως, Πλάτ. Κρατ. 415D· [[ὡσαύτως]] ἀκωλυτί, Δημόκρ. ἐν τῇ Φαβρικίου Βιβλιοθ. 4. 338. | |||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
| Line 24: | Line 33: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ἀκώλῡτος:''' -ον ([[κωλύω]]), αυτός που δεν εμποδίζεται, δεν παρακωλύεται, σε Λουκ.· επίρρ. <i>-τως</i>, σε Πλάτ. | |lsmtext='''ἀκώλῡτος:''' -ον ([[κωλύω]]), αυτός που δεν εμποδίζεται, δεν παρακωλύεται, σε Λουκ.· επίρρ. <i>-τως</i>, σε Πλάτ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[κωλύω]]<br />unhindered, Luc.: adv. -τως, Plat. | |mdlsjtxt=[[κωλύω]]<br />unhindered, Luc.: adv. -τως, Plat. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 10:42, 25 August 2023
English (LSJ)
ἀκώλυτον, unhindered, Luc.Tim.18; τύχη, of death, Epigr.Gr. 149.8 (Rhenea), etc. Adv. ἀκωλύτως Pl.Cra.415d, Chrysipp.Stoic.2.269, Str.17.1.25, Act.Ap.28.31, etc.; γλῶσσα ἀ. ῥέουσα Procop.Ep. 46; also ἀκωλυτί [Democr.] in Fabr.Bibl.4.338.
Spanish (DGE)
-ον
I 1no impedido o estorbado, exento de obstáculos πνεῦμα LXX Sap.7.23, ἔξοδος Luc.Tim.18, cf. SEG 46.1669.10 (Hierápolis II/III d.C.), εἴσοδος Hdn.1.13.1, cf. A.D.Synt.277.22
•fig. del bien, Plu.2.137e, del libre albedrío, Arr.Epict.3.3.10, 1.4.18, cf. Dam.in Phlb.154
•que carece de trabas o impedimento ἡ χρῆσις ... τοῦ μνημείου ISmyrna 212.5.
2 que no puede ser impedido, ineluctable ἀκώλυτοι (ἐστί) γὰρ οἱ μαινόμενοι pues a los locos no se les puede impedir (el impulso hacia lo que desean), Artem.3.42, τύχη de la muerte GVI 662.8 (Renea II/I a.C.).
II adv. -ως sin impedimento, sin trabas Pl.Cra.415d, Chrysipp.Stoic.2.269, Str.17.1.25, Act.Ap.28.31, SB 7444.11 (I d.C.), Anon.Lond.20.44, Arr.Epict.3.12.4, IStratonikeia 202.29 (II d.C.), PAbinn.62.16 (IV d.C.), PFlor.93.24 (VI d.C.).
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
non empêché, libre.
Étymologie: ἀ, κωλύω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
ἀκώλυτος -ον [ἀ-, κωλύω ongehinderd, vrij.
German (Pape)
[ῡ], ungehindert, frei, Luc. Tim. 18; Herodian. 1.13.2, und öfter.
• Adv. ἀκωλύτως, Plat. Crat. 415d; oft Herodian.
Russian (Dvoretsky)
ἀκώλῡτος: беспрепятственный (ἔξοδος Luc.): τὸ πρός τι ἀκώλυτον Plut. беспрепятственный доступ к чему-л.
Greek (Liddell-Scott)
ἀκώλῡτος: -ον, ὁ μὴ κωλυόμενος, Λουκ. Τίμ. 18, Συλλ. Ἐπιγρ. 2321. 8, κτλ. - Ἐπίρρ. -τως, Πλάτ. Κρατ. 415D· ὡσαύτως ἀκωλυτί, Δημόκρ. ἐν τῇ Φαβρικίου Βιβλιοθ. 4. 338.
Greek Monolingual
-η, -ο (Α ἀκώλυτος, -ον)
αυτός που δεν κωλύεται, ο ανεμπόδιστος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀ- στερ. + κωλυτός < κωλύω.
ΠΑΡ. αρχ. ἀκωλυτί].
Greek Monotonic
ἀκώλῡτος: -ον (κωλύω), αυτός που δεν εμποδίζεται, δεν παρακωλύεται, σε Λουκ.· επίρρ. -τως, σε Πλάτ.
Middle Liddell
κωλύω
unhindered, Luc.: adv. -τως, Plat.
