μεσόκωλον: Difference between revisions
ἀλλ' ἐπὶ καὶ θανάτῳ φάρμακον κάλλιστον ἑᾶς ἀρετᾶς ἅλιξιν εὑρέσθαι σὺν ἄλλοις → even at the price of death, the fairest way to win his own exploits together with his other companions | but even at the risk of death would find the finest elixir of excellence together with his other companions | but to find, together with other young men, the finest remedy — the remedy of one's own valor — even at the risk of death
(6_22) |
m (LSJ1 replacement) |
||
(10 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=mesokolon | |Transliteration C=mesokolon | ||
|Beta Code=meso/kwlon | |Beta Code=meso/kwlon | ||
|Definition=τό, < | |Definition=τό,<br><span class="bld">A</span> [[middle]] of a [[limb]], Sor.''Fasc.'' 55.<br><span class="bld">II</span> in plural, [[part]] of the [[μεσεντέριον]] [[next]] to the [[κῶλον]], Hp.''Oss.'' 1, ''Epid.''6.4.6: sg., Gal.17(2).134. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''μεσόκωλον''': τό, τὸ [[μέρος]] τοῦ μεσεντερίου τὸ | |lstext='''μεσόκωλον''': τό, τὸ [[μέρος]] τοῦ μεσεντερίου τὸ μετὰ τὸ [[κῶλον]], Ἱππ. 274. 15. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[μεσόκωλον]], τὸ (Α)<br /><b>1.</b> το [[μέσο]] του κώλου, του μέλους<br /><b>2.</b> <b>στον πληθ.</b> <i>τὰ μεσόκωλα</i><br />το [[τμήμα]] του μεσεντερίου που βρίσκεται [[μετά]] το κώλο, το [[κωλάντερο]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> [[μέσον]] <span style="color: red;">+</span> [[κῶλον]]. | |||
}} | }} |
Latest revision as of 10:49, 25 August 2023
English (LSJ)
τό,
A middle of a limb, Sor.Fasc. 55.
II in plural, part of the μεσεντέριον next to the κῶλον, Hp.Oss. 1, Epid.6.4.6: sg., Gal.17(2).134.
German (Pape)
[Seite 138] τό, wie μεσεντέριον, Darmfett, Gekröse, soweit es an den dicken Därmen hängt, Galen.
Greek (Liddell-Scott)
μεσόκωλον: τό, τὸ μέρος τοῦ μεσεντερίου τὸ μετὰ τὸ κῶλον, Ἱππ. 274. 15.
Greek Monolingual
μεσόκωλον, τὸ (Α)
1. το μέσο του κώλου, του μέλους
2. στον πληθ. τὰ μεσόκωλα
το τμήμα του μεσεντερίου που βρίσκεται μετά το κώλο, το κωλάντερο.
[ΕΤΥΜΟΛ. μέσον + κῶλον.