μιμητέος: Difference between revisions
μηδενί δίκην δικάσῃς πρίν ἀμφοῖν μῦθον ἀκούσῃς → do not give your judgement on anything until you have heard a speech on both sides
(8) |
m (LSJ1 replacement) |
||
(13 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=mimiteos | |Transliteration C=mimiteos | ||
|Beta Code=mimhte/os | |Beta Code=mimhte/os | ||
|Definition=α, ον, < | |Definition=α, ον,<br><span class="bld">A</span> [[to be imitated]], [[Xenophon|X.]]''[[Memorabilia|Mem.]]'' 3.10.8, etc.<br><span class="bld">II</span> [[μιμητέον]], [[one must imitate]], E.''Hipp.''114, [[Plato|Pl.]]''[[Republic|R.]]'' 396b; τινά τι [[Xenophon|X.]]''[[Memorabilia|Mem.]]''1.7.2. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=α, ον :<br /><i>adj. verb. de</i> [[μιμέομαι]]. | |||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''μῑμητέος''': -α, -ον, ῥημ. ἐπίθ., ὃν πρέπει νὰ μιμηθῇ τις, Ξεν. Ἀπομν. 3. 10, 8. ΙΙ. μιμητέον, πρέπει τις νὰ μιμηθῇ, Εὐρ. Ἱππ. 114, Πλάτ. Πολ. 396Β· τινά τι Ξεν. Ἀπομν. 1. 7, 2. | |||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''μῑμητέος:''' -α, -ον, ρημ. επίθ. του [[μιμέομαι]]·<br /><b class="num">I.</b> [[κάποιος]] που πρέπει να γίνει [[αντικείμενο]] μίμησης, σε Ξεν.<br /><b class="num">II.</b> <i>μιμητέον</i>, [[κάτι]] που πρέπει να γίνει [[αντικείμενο]] μίμησης, σε Ευρ., Ξεν. | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=μῑμητέος, η, ον verb. adj. of [[μιμέομαι]]<br /><b class="num">I.</b> [[to be imitated]], [[Xen]].<br /><b class="num">II.</b> μιμητέον, one must [[imitate]], Eur., Xen. | |||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=Adj. verb. zu [[μιμέομαι]]. | |||
}} | }} |
Latest revision as of 10:49, 25 August 2023
English (LSJ)
α, ον,
A to be imitated, X.Mem. 3.10.8, etc.
II μιμητέον, one must imitate, E.Hipp.114, Pl.R. 396b; τινά τι X.Mem.1.7.2.
French (Bailly abrégé)
α, ον :
adj. verb. de μιμέομαι.
Greek (Liddell-Scott)
μῑμητέος: -α, -ον, ῥημ. ἐπίθ., ὃν πρέπει νὰ μιμηθῇ τις, Ξεν. Ἀπομν. 3. 10, 8. ΙΙ. μιμητέον, πρέπει τις νὰ μιμηθῇ, Εὐρ. Ἱππ. 114, Πλάτ. Πολ. 396Β· τινά τι Ξεν. Ἀπομν. 1. 7, 2.
Greek Monotonic
μῑμητέος: -α, -ον, ρημ. επίθ. του μιμέομαι·
I. κάποιος που πρέπει να γίνει αντικείμενο μίμησης, σε Ξεν.
II. μιμητέον, κάτι που πρέπει να γίνει αντικείμενο μίμησης, σε Ευρ., Ξεν.
Middle Liddell
μῑμητέος, η, ον verb. adj. of μιμέομαι
I. to be imitated, Xen.
II. μιμητέον, one must imitate, Eur., Xen.
German (Pape)
Adj. verb. zu μιμέομαι.